- 589 -
վեր% աղգային աւանդութիւնդ կրօնական 1լ գիւցական յիշաաակգք պաաուեր և. որրեր կամ* պղծեր են գալն • ճ. մինչ Ալիւմպոսի պ աշաօնեայք իրենց Աքի Ր "՛էէ՛֊ աեայ ոաին արիւնէն ծաղկեցուցեր են ^վա^ք ք \Լյրարաաեան քքասեաց պաշ^ աողք այլ իրենց Վարդապայից ւ/^ ԱնաՀիա ղիցամր 9 թերեւս յառաԼքան ղԼոա մերոս* ընծայած են Վարդամատճ թաթեր , \Լրչալուսոյ դողերը բանալու Համար• և փոիանակ անոնց վարդապսակ քէ ագոսի՝ խորՀրդապաա Վարդդ Էս մ՚երեւան Հաներ են , դեէւ քննելի րանասիրաց • և մինչ Ա . Գրոց մԷԼ անգամ ^ • բնստղիրն կ՚ըսէ, Երբ արեւն ծագելու կամ րացուելոլ վրայ էր 9 Հ. թարգմանիչն չի կըր֊ ն ար ղսպել գրիչը որ չթարգմանէ միանգամայն իր երեւակայութիւնն այլ, « \Լյն *> ինչ վարգագոյԱ ծայ րակ ար միր արեգակն ընդ երկիր ծաւալել կամէր ». մեր չնորՀալի \քղիչէէն՝ (որ կարծուեր է թարգմանիչ այս \քակաբայեցւոց գրոց) 9 մինա չեւ ի ֆաղիշեցին կարապեա1 որ երդեր է
<1 հՀլպուլն ի յոաքն է Հադեր կօշիկ $
Սիրով կու փնառէ քւԼարքե անուշիկ ))•
ոչ պակսած ձւ ոչ գադրած են վարգերգուք . ինչպէս ե ոչ օաար ազգաց մԷԼ, ինչա պէս ե ոչ Աողոմոնի* իր Հարսերն երդելէն ե իր երիաաօարգաց ըոել աալէն , թէ (( ^ոլորիւք ՎաՐԴ&Տ պոակեսցուք » է մինչեւ ալս օր% ամեն ուրաիաական աօնից ե յիշաաակաց մԷԼ՝ վ^ար^ն դրեթէ միշսա առածին աեղը կու բոնէ , եկեղեցեաց և արքունեաց ա անճարներէն մինչեւ ի Հովսւաց ե մշակաց խրճիթները 9 ուր որ սէր ծագէ 9 ե ուր նա եւ սուգ մարկ • վասն դի ախրութեաե և մաՀու ան յիշաաակաց այլ Հաղորդի ւԼա^ւք է ե ոչ պակաս քան գստ ո. աղա սա Հարսանե աց , դուցէ ե աա ւելի% պսակէ ե ղգերեզմանս• մանաւանգ երբ ասոնց քով անկուի իրրեւ աարա^ Ժամ սգաւոր 9 և Հայելի1 Հողուն մԷԼ քնացող Հարսին ե կու սին 9 անոր Հասակդ ներն ու պսակները կերպարանելով իր յաֆորդաբար փոփոի»ութեամբն% ըոա եղանակաց աարւոր երրեՏե չոր երրեՁե գալար , մէկ մի ծաղկած մէկ մի թոո֊ա մած | ե յիշեցընելով քերդոդին ըսածն այնպիսեաց Համար •
<€ ւԼարգ էր ք վարդի չափ ապրեցաւ •
\յրեկ ծաղկէր | այսօր անցաւ » յ
$այց եթէ Հասարակաց Համար է Վարդին կենաց ե մաՀու նշանակութիւնն 9 եպքինմ իր կարճ դիմանալուն Համար ք առ. ֆինն իր գեղեցիկ ձեւով, դ եղեցկա^ գոյն գունովդ ամենագեղեցիկ Հոաովնգ կըրնայ Լալն բաղդաւոր Համարուիլ՝ անոր յաաուկ կերպով ան մաՀու թ ե ան ե գերագոյն երջանկութեան նչանակ աալով9 որ իր եկեղեցւոյն սեփական պարծանք ե Հրճուանք է. որովՀեաեւ յիշեցընէ ե ըոա կարելւոյն ցուցընէ դ^ալիաենականն 9 որ մարդ կային կենզք պարկեշա ե անշուք ապրելով յերկրի » օր մի միայն՝ մամ մի միայն% երեւցաւ էքանչելա պայծառ՝ լերս/ն մի վրայ• Այլակեր պ ութ հան օրը• ղոր ամենայն քրիսաոնեայք աօնեն կամ յիշք"*, աակեն* Բայց Լայե է՝ ՈՐ վարդավառ կոչէ , Լ ամենայն Հեթանոսական վար^ • դերն ու գալէգերն՝ իր կենարարին փառաւորութեան նուիրեալ% սուրբ պաՀԷ % - Գվեղադրինք ուրեՏե եթէ ղմեղ յափշաակեց և բարձրացուց ի սուրբ
լերինս9 և ի վեր եւս՝ յերկինս« Ապա թէ Հարկ է իքնել յերկիր ձւ ի սովորական ոճ մեր յիշեմք մեր Աւէասիացի առաջնորդին Հեա 9 որ այս^ծաղկանս Ահ»* անոՀեն
ՕօօշԽ
