Էջ:Հայկական ժողովրդական հեքիաթներ, հ. 1 (Armenian national fairy tales, vol. 1).djvu/315

Այս էջը սրբագրված է

տվուց թաքավորին սըպանեց, ետո տվուց դրա նազիր-վազրին սըպանեց։

Բերին Ավչու տղին դրին տեղը թաքավոր, օխտն օր, օխտը քշեր քաղաքին հաց տվին, Ավչու տղին հարսանիք արին, Ավչու տղեն տեղը նստեց թաքավոր, էտ տղերանց մեկին նազիր դրուց, մեկին վազիր դրուց, բիրադնին էլ դրուց ղուլլուղի:

Նրանք հասան իրանց մուրազին, դուք էլ հասնեք ձեր մուրազին։

Աստծանից վեր ընկավ իրեք խնձոր, մեկը՝ ասողին, մեկը՛ լսողին, մեկը՝ հ՚անգաջ դնողին։