Էջ:Հայկական ժողովրդական հեքիաթներ, հ. 1 (Armenian national fairy tales, vol. 1).djvu/457

Այս էջը հաստատված է

Ճամփին խելոքացավ տղեն, էկավ հորն ասեց.— Բեր մեր տները շինենք, գնա,- ասեց,— մեզ հըմար կով առ, եզն առ, ոչխար առ, բե պըհենք:

Հերը տեհավ, որ տղեն խելոքացել ա, տղին հարսանիք արուց, պսակեց:

Նրանք հասան հ’իրանց մուրազին, մենք էլ հասնենք մեր մուրազին:

Երկնքից իրեք խնձոր վեր էկավ, մինն` ասողին, էրկուսը` լսողներին: