Էջ:Հայկական ժողովրդական հեքիաթներ, հ. 1 (Armenian national fairy tales, vol. 1).djvu/460

Այս էջը հաստատված է

— Հըմի,— ասեց,— ջաղացպան, նոբաթը իմն ա, գնա խփի, տափ կենամ:

Էտ ջաղացպանը հ’աշկերը խփեց, էս տղեն դես ընկավ, դեն ընկավ, որ տափ կենա, տեղը քթավ ոչ: Ձին ասեց.— Ա՜յ տղա, ըտենցով կարալ չես, հ’արի նի մտի յալիս տակը:

Գնաց տղեն նի մտավ յալի տակը:

Ջաղացպանը հ’աշկերը բաց արուց ման գալու, ման էկավ քթավ ոչ, ձիուն դես քշեց, դեն քշեց` չելավ, իլլաճը կտրվեց, ասեց.— Տղա՛, դուս արի:

Տղեն դուս էկավ:

— Հը՛,— ասեց,— տղա, տարար իմ էծը:

— Դե՛,— ասեց, — խփի՛, ջաղացպան, հ’աշկերդ:

Ջաղացպանն հ’աշկերը խփեց, տղեն ընկավ դես-դեն, որ տափ կենա. տեղ քթավ ոչ:

Ձին ասեց.— Ա՜յ տղա, հ’արի՛, հ’արի՛ նի միտ,— ասեց,— պոչիս տակը:

Նի մտավ պոչի տակը: Ջաղացպանը հ’աշկերը բաց արուց ման գալու: Ման էկավ դես-դեն` քթավ ոչ: Էկավ ձիուն առավ ձեռ. պընչին տվուց, գլխին տվուց, յալը բանցրացրուց, քթավ ոչ. իլլաճը կտրվեց, կաննեց ղրաղին, ձեն տվուց.— Տղա դուս հ’արի, կարըմ չեմ քթնիլ:

Տղեն ձիու պոչի տակիցը դուս էկավ:

— Հը՛,— ասեց,— ջաղացպան, ո՞նց ա:

— Տղա,— ասեց,— տարար իմ էծը:

— Դե, ջաղացպան, խփի՛ էս մի հետն էլ:

Ջաղացպանը հ’աշկերը խփեց, էս տղեն դես ընկավ, դե ընկավ, տափ կենալու տեղ քթավ ոչ:

Ձին կանչեց տղին, ասեց.— Ա՜յ տղա, հ’արի նի մտի ճռներիս արանքը:

Տղեն էկավ նի մտավ ձիու ճռների արանքը: Ջաղացպանը հ’աշկերը բաց արուց ման գալու, դես ման էկավ, դեն ման էկավ, քթավ ոչ, էկավ ձիուն առավ ձեռ, նի’լավ քշեց, վե էկավ, պոչը բանցրացըրուց, յալի տակը ման էկավ, պնչերը ման էկավ, իլլաճ չէլավ, կաննեց ղրաղին` ձեն տվուց.— Տղա՛, դու հ’արի:

Տղեն դուս էկավ կաննեց ղրաղին.— Դե՛,— ասեց,— ջաղացպան, գնա էծը բե՛: