Այս էջը հաստատված է
մնա, պտի էթամ էլ եդ իմ երկիրը, իմ կորցրած հարստությունը էլ եդ ձեռ քցեմ։
Ըսենց թագավորի բեդոլվաթ տղեն իրա բախտին քացի տվեց, հիքատիրոնչ ասածին անկաջ չարեց, իրա ճամփեն բռնեց, գնաց:
Գնաց, գնաց, գնաց, էն մեշի միջի յարալու Արջին ռաստ էկավ։
— Հը՛, թագա՚վորի ցեղ,— ասեց Արջը,— ասսուն տեհա՞ր, իմ գանգատն արե՞ցիր։
— Հա՛,— ասեց թագավորի տղեն,— արեցի։
— Բա ի՞նչ ասեց,— հարցրեց Արջը։
— Ասեց՝ թո՛ղ մի իսան բռնի, ուտի, ջանի յարեն ալբիալը կսաղանա:
— Բա՛ս որ ըտենց ա,— ասեց Արջը,— ա՛րի քեզ ուտեմ, հազիր աստոծ քեզ ինձ ղսմաթ ա արե. մոտիկը թողած էլ խի՞ հեռու ման գամ։
Էս ասեց թե չէ, վրա պրծավ, բեդոլվաթ տղին ձվիգ-ձվիգ արեց, կերավ։ Ուտելու բաշտան յարա-փարեն սաղացավ։ Ասսու հրամանն էր, որ թագավորի բեդոլվաթ տղեն էս յարա-փարեն կոխած Արջին փայ ըլնի։