Աղջիկն ասեց.– Իմ նշանածն ա, ո՞նց թե լալ ա:
Ղայֆաչին ասեց.— Էս քանի ամիս ա իմ մասին ա կենում․ լա՛լ ա։
— Իմ նշանածն ա, ես գիտամ, որ լալ չի:
Ղայֆաչին ասեց.— Քեզ հինգ օր ժամանակ, թե խոսացրիր՝ քեզ հազար մանեթ փող տամ, իմ գլուխն էլ թող կտրվի, թե չխոսացրիր՝ հազար մանեթ դու տաս, քու գլուխն էլ կտրվի։
Գնացին թագավորի մոտ, պայման արին։ Պայման արին, էկան. աղջիկը շատ աղաչեց ու լաց էլավ, տղեն չխոսաց։
Հինգ օրը թամմեց, ղայֆաչին գնաց թագավորի կուշտն, ասեց.— Մեր ժամանակը ըսօր թամմել ա։
Թագավորը աղջկանը կանչեց, ասեց.— Էգուց գլուխդ պտի կտրեմ, ճարդ տենում ես, տե՛ս։
Աղջիկը փոր ու փոշման վե կացավ էկավ տղի մոտ, էլի լաց էլավ, ասեց.— Չէ՞ ես քու նշանածն եմ, անտեղի խի՞ ես իմ գլուխը կտրիլ տալի, ես մեղքը չե՞մ, ես քեզ ի՞նչ եմ արե։
Տղեն բան չխոսաց։ Մնաց էն էգսի օրը, թագավորը կանչեց հա՛մ աղջկանը, համ ղայֆաչուն։ Բազմաթյունը քոմմա էկել էր թամաշ անելու։ Տղեն մտածեց, որ աղջկանը անպատճառ պտի խեղտեն, գնաց եդեիցը, թագավորին գլուխ տվեց, կաննեց. տեհավ տարաղաջը հազրել են, պտի խեղտեն, մի գիր գրեց տվեց թագավորին, թե.— Կես սհաթ ինձ ժամանակ տո՛ւ, եդո խեղտա։
Թագավորը ժամանակ տվեց. տղեն էկավ, ման էկավ, մի փուչ պոպոք առավ ու գնաց, ձեռը մեկնեց թագավորին, ասեց.— Ա՛ռ, թագավորն ապրած կենա, էս պոպոքը տո՛ւ էդ աղջկանը։
Եբոր բիրադի տեհան, որ տղեն հանկարծ խոսաց, քոմմեքն էլ մնացին շիվարած։
Թագավորը ասում ա տղին.— Էդ խի՞ քանի ամիս ա չիր խոսում, հմի խոսացիր։
Ասեց.— Քանի ամիս ա չի խոսում, չունքի էդ աղջիկն ինձ ասեց, թե. «Ես մի միլիոնչու աղջիկ, դու մի չոփչու տղա, ո՞նց էկանք իրար առանք»։ Ես էլ ինադ արի, էլ չխոսացի, գլուիս առա, էկա էս կողմե: Հմի էլ իրավունք չունի խոսալու, չունքի մի փուշ պոպոքով եմ առե սրա արինը:
Թագավորը հասավ դրա ճակատը պաչեց, ասեց.— Ղո՛չաղ տղա ես, քու թասըբին կեր չարիր։
