Էջ:Հայ ժողովրդական դիւցազնական վէպը.pdf/53

Այս էջը սրբագրված չէ

10

նորա անունն ան գամ՝ չկ ^յիշւում** նորա խղճալի վախճանն աղքատութեան մկ^ միանգամայն ան* Համապատասխան է ժողովբգական Հերոսներէ բնաւորութեանն։ \\ռիւծի կկս անելն սչյստեղ^ մեղ^ մօտ յիշեցնում՝ ե \^սաւածաշնչի \\ամսոնի շաՀատ ակութիւնլէ * վերֆինս եւս պատկան ում է Հնուց գիւցաղների այն րաղմութեանն է որոնք% (ք&ելով անբնական ոյժով օժաւած՝ յաղթում են գան աղան Հրեշների. (իուստեմ՝ պարսից վէ֊ պում՝ սպանում՝ե Ապիտակ *իեւին) Հայոց ւԼա%, Հագն) գերմանացւոց \\իգֆրիաքԼ եւ ռուսաց Դ*օբրինեայ կռւում՝ են վիշապներէ Հեա, Հ^ րակղկս առիւծի Հետ^ \%ղգուբար Լ^էմրոգ^ ասուրական առասպելում յաղթում կ թեւա^ ւոր Հրեշինւ Այւ/ ալեւոր Հնութ եան պատ* կանողլ աւանգութէւններն յ որ սկղբում բարի եւ չար Հքմերի կռիւն եին արտայատում%> ժամա*. նակի լլնթացք ում Հեշտիւ կար ալ եին ժո* ղըվրդի սիրելիների վերայ անցնելէ սպի՛՛ովդ

եւ այս միջագեպլլ միանգամայն օտար սերմ՝ ե մեր բուն գիւցաղնական աւանգութեանց շարքու մ* է

Գւսւթի աւանգութեանց ծագումը. Հերոսի բուն Հայրենիքն, անձնաւորութիւնն եւ անունն. նորա րարոյաէլւսն տիսլարը :

Հայ գիւցաղնական վեպլլ իսկապկս Հւսն*֊ գես Է գալիս գաւիթ Աասունցու ա ւ ան գու՛թի ւնն եր ում | որոնցում տպաւորւել ե Հ**Հյ ժո*֊