51
իայց մեր ժողովրդական (Հովանն ս ձենով^ ^ ե կոչէում♦ առասպելական մթին մեկնութիւնէ ներն Հազիւ թե իրաւամբ այսաեղ^ իրանց աեղԼ գանել կարողանային. այս աարօրինակ յատկու^ թիւնն բնական ե վերագրել լեոնականաց տ ո֊ րոնք յաճախ ստիպւած են լինում՝ Հեռաւոր տարածութեան վերայ միմեանց Հեա խօսելու եւ որոնց ձայնթն բոմբիւնն ս իբրեւ ի վիմաց Էն լ աԽրձագան լինելոյ կարծիս բերե ^ • • • ՀՀափա֊ զանց ութիւններն անխուսափելի են, երբ պատ^ մական զրոյցն% զարգանալով % ՀետզՀետե վիպա^ կան բնաւորութիւն ե սա ան ում ։
Հերոսի մենամարտն իւ՛ր նշանած ի Հետ ծանօթ նիւթ ե եւ ռուսաց ժողովրդական վե֊ պինւ *իունայ Լգանուբ) գիւցազնն գնում ե տաւացոց թագաւորի մօտ% նորա գստեր ձեոքր իշխան ՀԼլագիմիրի Համար ուզելու։ \\տանալով^ Հօր Համաձայնութիւնն) նա Հարսի Հեա վերա*. գառնում* ե Կիյ^9–* ճանապարՀին նոցա յետեւից ե Հասնում* մի անծանօթ կտրի՛ճդ որի Հետ նայ կո֊ւի ե բռնւոլմ եւ ձիուց գետին գլորում♦ արգեն նա պատրաստ ե մսաՀացու Հարւածն իշեցնել) երբ յանկարծ գուբս են ցատկում զգեստի տակից մի զոյգ ս սպիտակ ծըծեր ո 9 եւ Հերոսր իսկոյն ՛ճանաչում ե Հարսի քրո^ն յ որի
Հետ նա պսակւում ե * - գերմանական վեպի
գիւցազնուՀին ք արքայ ա գոսս տ ր իրիւն Հի լաստն » որի սերն ե գրաւում՝ \Տիգֆրիգ անցնելովդ Հրա^ վառ պատնեշԻց * նմանապես պատկան ու մ ե այս
1 Տես մեր "Հաւաքաբանն,
4*
Օւցւէւշշճ
Օօօչ1€
