Էջ:Հայ ժողովրդական դիւցազնական վէպը.pdf/71

Այս էջը սրբագրված չէ

10

ՄՀերի առասպելէ/։

ք^աա աղքաա են մեր աեղեկոսթիսԱներն Հպյոց Հնագոյն աուասպեչարանութ ե ան մասին . ոչ մի այն ժամանածն» այլ ես եկեղեցոս նախանձ ձաի/նգիր պաշաօնև ւաչյք աշքսաա ել են բնածինք առնել ժողովրգի մեջ^ Հեթանոսութեան այս Տնացորգն է Օրինակն մեր աչ^քի աո֊շես ե* մեր բարեպաշտ պաամագիրն չե թագցլլնոսւՐ իսր ատելու թիսնն գկպի Հեթա՛նոս «վւհոսն ես ան֊ ՛ճոռնի ո ասանգու֊թիսններն, սայլ մի այն իսր երի֊ աասարգ մեկե՛նասի կամքն կաաարելով^յ ակամայ յիշոսմ՝ ե իիէ֊րասպ առասպելն.

  • զորոց աաեմք զբանս ես զգորհս է եւ֊ այնոցիկ ման ա սան գ թե չուրն ղլսելիս մեր աաղակացոս֊ ցաներւ այսօր ձեո֊ամբ իմով շարագրեմ* ղայնո սիկ ո ) ասոսմ՝ ե \սորենաչյիՆ) իբրես մի հ՛անք» լոէ֊հ վերան աո֊նելովյ |կակայն ինքն ժողովոսրէէն Հեռ. ու֊ եր սԱս աեսակկաից ես ախորժելովդ ականշ^ եր գնոսմ՝ ի*~ր գոսս ան աը եր գերին ւ Ս1* \սորենացոս յիշահ՛ զրոյցներն րսա մեհ՜ մա^ սին Հաաոսկաոր են, անկապ ես շաա անգամ՝ մթոսթեամի քողարկսահ % ՚կոցանից ես ոլ մեկու֊մ՝ չենք գան ու ւ/՝ ւ^^ւ գիւցավեի անոսնն. սակայն պաՀպանսել կ մի ասանգոսթիւն> որ մեէլ Համար մեհ՝ Հետաքրքրութիւն ե ներկայ֊ ացրնոսմ՝: \\րաաշիսի մաՀից յեա ^ որ մոզովրգից շաա սիրսահ եր Տ թագասորոսմ՝ կնորս* որգի Ա/»^

1 Ս՝– Ւ>»րե%ա9իճ Դ պարսից ա^սպհլի^^ Ա. գրքի վերքու֊մ՝։