63
ս ՝ՀյՀնՆգաժայոր ո Ածիթրային աշխար Հ է բերել մի գեաի ափիՆ% սրբազան հ՜աո֊ի սաուերի Ներքոյ ^ եւ. մի այն Հովիւ֊Նևրր Ներկայ եՆ եզել այս Հբաշ^քիՆ մանկան գ լուխր հ՝ ահ՛ կ ահեր փո֊իւգական գդ.ակով^յ ա^ ձե ոքում Նա արգեՆ րոՆաե ունէր գանակ, ձախում՝ լապաեր ք որ կր լուսաւորէր խաւարրէ Հովիւն եր ր մա֊ աու֊ցիՆ Նորան իրանց խաշինքի ես Հունձքի ս աո.֊ ջիՆեկՆերչլ \^աՆուկ գիւցազն մերկ Էր ես Հողմերի սասակութեաՆՆ եՆթ արկւաե ♦ Նա պատսպարեցաւ թ զեն ու ճիւզերի աակ յ Նորա պաուէլներից կերակրուելով^ եւ Նորա աերեւնե֊ րից իրան զգեսա շիՆելով։ Նք՚Բ երիաասար֊ գական Հասակր մաաւ, կամեցաւ ի*~ր ՚Ա^՜քԷ փորձել երկրիս Հզօր ա գոյն արարահՆերի Հեա . Նորա աոաշիՆ մարար ^րեւի Հեա Էր * սա ք զգալով ի*֊բ Հակառակորդի առաւելութիւնն ^ չղքեց առֆեւր ել ՚ճաՆաչեց Նորա Հովանաւորուէ թիւՆՆ. ՍԳթրաՆ Հ անեց Նորա գլխից ճա՚ճանչա֊ փայլ ՚ճառագայթՆերլէ եւ գրեց իւ֊ր գլխիՆ է Այգ °ԲԽ երկու գիւցազունք երգուեցիՆ յաւի֊ աեան միմեանց գաշնակից լիՆելէ
Ա՚իթրա/ի երկրսրգ Հերոսագորհ՜ութիւՆրՒ վայրի ցո*֊1բ զսպելն Էր ւ <1ՀաաաՀելով^ կաաազի կեՆգանուն գ Նա րռՆում Է Նորա եզՀյիւրՆերից եւ ցաակում Նսաում վերաՆ. ցուլը փորձում՝ Է վ^ք/րի փախսաեամր գեաիՆ գլորել իւ֊ր րեռը^ բայց շուաով^ զգում Է իրան յազթւաՆ. (| %իթրաՆ շալակ ում Է Նորան ք րռՆելով^ Նորա
0ւցւէւ26ճ ևՕՕՅ^
