Էջ:Հայ ժողովրդական դիւցազնական վէպը.pdf/79

Այս էջը սրբագրված չէ

10

^յեաեւի ոաերից ^ եւ աանու էՐ իր խրճիթրէ իայց ա զստ ա ութ եւսն սովոր կենգանին չե կար ալ Հաշասել ք"~ր գերութեան Հեա եւ կրկքէն փորձ ե անոււՐ փախչելու♦ այն ժամանակ Ա^ւ^ւ^ւ ագոաւի մի^ոցաւ Հրաման ե ու դար կում՝ 1ՏԽԷթրսչյինճ սպասն ել անՀնաղանգ կեն գանին. գիւցաղնր Հակաոակ իւր կամաց կաաարում՝ ե այս արիւնալի գորե՚րլւ* Լ\յսաեէլ աեղի ունեցաւ. մի մեե Հրաշ^ք • ցլի մարճնից եր կիր ր կանաչ ով եաեկւեցաւ) նորա ուղեղից գոյացաւ սերմ՝ ել. արիւնից Հաղողի թուփ♦ նորա Հոգիէն ծիթրայի շան ուղեկցութեամր վերացաւ երկինք % որաե իրրեւ. իսաշինք Հովանաւորող^ ղօրութիւն \\իլչիստն անւամր ասաւահացաււ \ճլ/սսք/9սով^ ցլասպան գիւցաղնր եղաւ սաեգեող^ աշիսար Հասլիէն

րարիքների տ եւ այն մաՀւամրն % որ նա պաա֊ ՚ճաոեցհ ենեց նոր կեանք է աւելի Հարուսա ես ր արգ աւ աճւ*

իայց սորանով^ գեո չեն վերՀանում՝ ծիթրայի արկաՆներր. Ա^/»իման) չարութեան ասաւաՆրյ նաիսան&ելով^) անապաա գարճրեց կանաչաղարգ գաշաերր 9 ցամպքացրեց Հրերր.

1 ֆչամևտրաքլ, որ ցայսօր պաՀպաՆէ֊ել կ հարաւ այիՆ Գ>*"ղղի*ղ/ա֊մ՝ եւ \)պա%իայո^մ՝, ծիթրայի պաշաաաամսւ.%քի Յեացորգը պկաք է համարելէ

է ծ1ստ6սա քսք Ճ1է61*էհսատեսո<16ք ^16տե&ճ6ո

239 • Ա^"^ ա%գութիւ.%Ն փորագրսահ կ քաո.ա%֊

կիսէի քարարձա%ի երկու, երեսի վերայ, որի միքիՆ Տասը (ցուլ սպաՆնեչբ , ցուչը արգէ% սպանւաե) մի մամաՆակ պաըաելէ կր եղելյ Հարս պաակաՆում՝ է Յքճճօաեքւա վէրքերս գսաՆսահ ծիթրայի ա անարին ,