֊ 7 -
նակակից ոուս բարձրաստիճան պաչաօնեայք » որԻ Հրամանի անկատար թողնողը կախաղանի րամին Էր լինելոլէ վերջնականապէս որոշեց քը~. չել Վօլգայի՝ Ռուսիս յ մայր ղեաի ափերից յանդուգն Թաթ արներ ին%* 1547-^ք Իօանի ՚րրքը չա րմոլե ցաւ դէպի կաղան » իսկ 1549 թ* Է^Քքէ
բազմամարդ Ղ°1՚ՔՈ՚Լ չո՛րմուեցաւ, դէպի Վօլգայի երկիրները % Առածին -անդամ գնացած զօրքն §քեե աւեր «ւ կոաորած գործեց% սսթկայն երբ ինքը գնաց » քազաքը պաշար ած մ ա ւէանակ մեծ անձրեէներից ու աարավքից սաիպ ուած հդաւ յեա նաՀան ջել ու • Սակայն պաաե բազէ/հերն չընգՀաա» ուեցան ♦ 1552–/՛*՛ կազանն արդէն Ռ՚՚ւսաց ձեոքին էր եւ այժմ Հերթն Հասաւ Ասաօրականին » 1557 թ* այ՚1 ՔաՂաքն Էէ վերջնականապէս Ռա ^
սաց ձեոքն անցաւ • ոլ այն օրուան ից կոչուեցաւ. / էս ա ր ա խ ան , էսկ մեր աարեգրա թեանց մէ9՝ Հա % սւարխան , Ամգէրխան եւ Համդարխան *
(հու սաց 1Լս արա խանին աիրելու լուրն Հասաւ 19լվով% *1՚՝է*իէ եւ ՚Լրիմու այլ Հայաբնակ աեդե ր եւ կամաց կամաց այն Հայերր , որոնք մի մ ա մա ^ նակ այգ երկրոէ մ էին րնակաել եւ զիաէին երկրի վաճաոայաՀ (ինելը$ գիմեց.ին ն որ ի ց դէոլք՛ Աւ՚արախան Ալ այլ եւ այլ աեղերում բնակ ո* թիլն Հասաաաեցին \
1635 թ • Ասարախանում Հինգ աա.ն Հայ կար » իսկ չաա Հայեր էին
գալիս աո եւ ա ր ական գործերով Ասարա խան » որոնք դրանց մասին լուր Հաս^րին 1*9քքիածի*1ւ , նկարագրելով նրանց թ շուաո վիճակ ր եւ որ գրլ֊ խաւորն է աո ան ց Հոդեճ որ մխիթարութեան լ ինել ը տ Ս • 1ք9միածնի Տա» մար ո*յդ աարիներն աւելի բաղդաւոր էին քան մի որեւէ ուրիշ մամա^
ն՚ոկ ւ 1633 թ• յունուար \§֊ին աղդի եւ Հոգե ւ որակ անների , Հաճու^ թե$սմր կաթ ոզիկոո դծ ուեցալ Փիլ իպպոսը » ո ր ին Հարկաւ Շիճաէ մակաա նուն պէ՚՚՚ք է ա /է/ ւ 1635 թուականին եղած $ աճկա-ոլարս կ ա կան պա^ ա ե ր ա դ ա» ե ր ի ց նիւթապէս քայքայուած միածնին մի գհրծոն ձեռք էր Հարկւսէոր » որովՀեաեւ վանքուԱ/տ եղած ւիայաեայ շ ինութ իլննե ր ը բոլո^ բովին խարխուլ դրութեան մէջ լ ովք ոչ միայն նսրոդա թեան այլ եւ
վերազինութեան կարօա էին եւ Փիլ իպպոսը վերանորոգեց , վերաչինեց « Փ ի ք ի՚գ՚գ՚՚՚՚Ը աս Հասարակ եկեղե ցաչէն Հայրա՚դեանե րիցն էր ել արթուն աչքով Հ ոկում էր իր Հօաին 9 Լսելով Ասարախանի Հայեր ի վիճակը Նա անյ՚ի^ապէս նրանց Հեա յարաբե ր ա թ եան մէջ մաաւ եւ յորդորեց եկե֊ ղեցի շինելու • սակայն ի°նչ կարող էին անել Հինգ աուն աղքաա Հայ վաճաէւականեերր • ՛Է Հարկէ ոչինչ ւ Փիլիպսր՚ս Հայրապեաը սաիպուած էր այլ միՀոցների դիմելու * Նա դդում էր • որ ասա^ին մխիթարա ^ թիւնը պէս՚ք է կջմիածնից ուղարկել . Հարկաւոր էր մի ք^րոգիչ , որ շրքէր Ասարախանի ու Կազանի նաՀանդում ցրուած Հայերի մէջ , մո^ ղովա ր ա ր ո« թիւն անէր //ւ ՎեՀի այդ գեղեցիկ միայ>ն ՛ի կաաար ածել % Եւ աՀա Հայրապեան երե^ կոնդակ արձակեց, մէկը յանուն Ասարախանի Հայ բնակիչնեբի . (( զի յուսացեալ աուած ձեոն արկցեն շինել զեկեա
□ւցւէւ26ճ Եգ
