Էջ:Հայ վաճառականութիւնը Ռուսիայում.pdf/17

Այս էջը սրբագրված չէ

- 8 -

դեւյի » , միւսը աս թագ աա.որն Ռուսաց Մ իխայկլ Ֆէօ՚լօրվիչն # որի մէ Հ աղերսում է % որ Աոարախանի Հայերին Հրաման աայ եկեղեցի չինե ^ լու, • ի"կ երրո°րէ/ր • երրորդը յ անուն նոր նչանակուած նա իրակի » այդ նուիրակը ն % ա*1* աա որ Ոսկան վարդապեան էր* ( կովկէսս . 184է> թ •

1Տ° 47 ) .

Ո ս կ ան վ ա ր էլ ա ՛էլ ե »ս ր մե ծ էլ եր Է խաղա ցել մև ր ա պ ՛ս դ ր ութ և ՚« ն դո ր ^ համ ւ Նա թ ԷպԷա Երեւանցի Հ ր կոչւա մ , սակայն ծն • (քպաՀան քա^

ղաքու մ 161Ց թ• • "՚ րաեղ նա աշակե րաեցա* քէ/աչաաա ր էի կե սա րացուն եւ ՄովսԷս կաթողիկոսի Հեա Է^ք միածին եկաւ $ ու կո»սակրէ$ն քաՀ • ձեոնադր ու ելո վ նորից Սպ աՀան անցաւ » Օեաոյ Փի՚իպպու՛ կաթողիկոսր թէեւ ն ր ան եպիսկ ոպոս ձեոնադրեց , սակայն ք)սկան ր Մեծ Վարդապետ ս» ի ց օրինակ ասնել ով՝ իրեն րնդ մի\ա (( *Լարդապեա ո կո^քց ւ

Ոսկանը կչմիածնում եղ*+ծ ժամանակ ծանօթացաւ Պա* լօ Պիրօմալի ՚հօմինիկեան կրօնաւորի Հեա ենրանից լաաիներէն սովորե ց է

ԱՀա այո Ոսկան վ • ճանապարՀ րնկալ դէպի Ասարախան Վէ՚Հի պաաուէ ր ը ճչաու թեամբ կաաա րելու է Սա Ռուսասաանի աոաքին նուի^ ր ակն էր եւ այդ ժամանակ ից սովորութիւն եղաւ նուիրակ ա զարկեր լու Ռուսասսւան . միայն յեաադայ նուիրակներն յաճախ կոչւոոմ Լին Ռուսասաանի եւ Հ*1յ*լ կս»սաս*նի « ՝

Ռուսաց ինքնակայն ել Րոմանովի Հարսաու թեան Հիէ/հա^իր 1ք իխա^ յէլ Ֆէօդօրովիչ թադա# որն սիրով կաաարեց Հայոց կաթողիկոսի խըն^ դիրը ՚ եւ բարձրագոյն Հրովարաակով Հրամայեց Աս ա րախ անի *Լօեվօէլա֊ յին ( ՀՀօրասլեա • որ մի աեսակ շրֆ՚՚՚նի կառավարիչի դեր կր խաղա մ ) յայանել աեղւոյն Հայերին բարձրադոյն Հաճութիւնը եկեղեցի շինելս* մասին է Ոսկանն Էլ կ աաարեց իր *դաշաօնը եւ ինչքան ժող վու մ Էր նու Էրներ ւ ա ն միֆասլ է ս ու ղարկոլմ էր 1Լսարախանցոց է Այդ մի եւ նոյՆ ժաման ակն եր մի ինչ որ եպիսկոպոս դնա ց Ասա րա խան . թէ ով էր . նա մեղ յայանի չէ ♦ բայց Հաւանական ա րա ր Տաճկասաանի եպիոկ ոոլոսնե րի ց պէաք է լինէր ւ որովՀեաեւ ՚Լրիմոլմ այդ ժամանակներ $ստճկաՀայ ե*. պիսկոպոս աոաՀն որդներ կային եւ ՚Լր իւՕտ է լ * երկու թեմի էր բաժան^ ուածէ Արանք Հաւանականաբար այցելում Էին նաեւ այլ քաղաքԱե րի Հայերին♦ որովՀեաեւ Փէֆէից արեւելեան կողմ բաւական մեծ թեմ կար \ Այս եպիսկոպոսն էլ նպասաեց դործին, եւ 1640 թ* Հինեցին մի փայաեայ

(*) Ր»կան վ• յեադ/ իր եղբօր Աւ.եաիս վաճառականի ՀրալիրմաաԻբ Ամնաերգամ՝ անցաւ. եւ աեղ Հասաւ 1662 Ր՛ "՛Ր ԼաՍՔ բաղմաեաի գըքեր ապագրեց , ի թիսԱ այԼ"3 Ա»աաւաձաշ»ւ%չ9 Առաքել ՚իաւրիժեցու պաաաՐագր»լթիւնը ք խորենացոա. ™շխ՚"Րա Հա գրութիւնն «<. Աղսէ-էսագիրք եւայլն % Ա՛անրամաոն աեղեկութիւննՆր աես «քՀաա. • է^ րեւ֊ելի արանց ), Հաա • բ • - ««^ան Վ.

0ւցւէւ26ճ