Այս էջը սրբագրված է
որ ամարաթը իրան ամարաթի կողքին, քարը քարին կպցրած, հավատաց, որ էդ տղեն էդ մարիֆաթը ունի, իրեն աղջիկը անմեղ ա, նոր հալալ արավ, բերեց պսակեց, իրեն թաքավորութինը էրետ էդ տղին։
Նհանք հասան իրանց մուրազին, իմանողներն էլ հասնին իրանց մուրազին։
Աստըծանե իրեք խնձոր վեր գա. մինն՝ ինձ, մինն՝ ասողին, իսկ մինը՝ լսողներին։
