Ն/մ շասնիլը վես վերստ ղում այ չվել մեջքդ ավազի մեջը թաղած պանը գնալ. թե կարացիր էդ ղումը ճղեցիր, գնացիր՝ եդ կգաս, քն կարացիր ոչ՝ ծդ չես գալ. Որ բաղին ճասարյ եռսունըինն դու- ռր կա վրեն արաժ, կճամբարես էդ դոները, կնաը մի կոնի վրա կդցքսյ կեսը մեկ, էն մեջտեղի դուռը բաց կանես, նի կմտնես: Որ նի մտարյ առլանը մբ կոնին ա կապած, ղոչը՝ մին, Դմակը ղոչի աղաքին ա դրած, խոտը՝ ասլանի: Խոտր կդնես ղոչի աղաքին, դմակը՝ ասլան|ը նորից տասչորս օր բուն մտած կլի նիոոը գլխանի դեր, պլուխը Թքավորի ախչկա դոգումը դրած, էդ ախչիկը քեզ շանց կտա ոսկի սինու ու Հրեղեն Թրի տեղը: Դե՛, գնա՛ւ
քքսի ռավոտը Շիրին-փաճլրվանը ճավա ընկավ, գնաց ճա- ռավ զմին, էն զումը ոնց որ ալբրի թով իրան ոտի վրայ էնպես ճղեց գնաց: Գնաց բաղին որ ճակավ, տենճավ նոռպունըինը դուոյ Ճճիմի գիտի ոլ որ դուռր բաց անիչ ձամբարեց, տասնըիննը դուռր մի կուռնը արեց, տասնըիներ' մի կուռը, մեջտեղի դուռը բաց արավ, նի մտավ, տեճավ ասլանը մի կուռն ա կապա, ղոչբ՝ մի կուռը: նիտ տարի ա սոված են, դմակը դոչի աղաքին այ խոտը ասլա- նլ Վի կալավ դմակը առլանի աղաքին դրուց, խոտը ղոչիչ Գնաց անճավ 0խտբ զլխանի դներ ցնաժ այ, զլուխը մի ախչկա գոդումը դրած:
Որ տնճավ ախչիկը, ասավ.-- Ա՛լ տղա ակոս չե՞ս, օձր խրա պորատովը, ղուշը իրա թնովը, սրա աճու դեսը մլակ էլ չի ժաժ գալի, դու ո՞ր խելքով ես էկել, էս ճարամու ճանկը ընկել: էս րոչ պեին, որ զարթնեց, մենձ թիքեն պետք ա անկաճդ փչի
Շիրինչփաճլրվանը առավ.-- Ախչի, այրի-վեյրի շատ մի խո- սալ. էս սբճաթին ճրեղեն թուրն ու ոսկի սինին որդի որ ա, բի՛'
Ասավ.--Հիրեն ճաղար դազանոց ֆորումն այ չաղցի քարը՝ Վիճեւ
Վի կալավ Շիրինչփաճլրվանը ընենց վեր առավ քարը, որ ճինգ գազ գիտնումը բաթմիչ էլավ: Ախչկանը ֆորը ցաշ արավ, ճաննց ճիեղեն թուրը՝ սակե սինումի դիած,
-- Գե՛լ-- ասավ ախչկանը,-- աղաքս ինկի՛'
Ախչիկք մխելի ոտը դեմ արավ:
Շիրինչփաճլրվանը ասավ.-- նաղուտուղի ատնդղը չի, գնա՛յ-- առավ, դլուրտմեց:
) Արվորարար օգտագործվում է տնկահդ թողի, գուցե րբահաշավաջի վրի« պակն 1--ն. Կ.:
185
