Այս էջը սրբագրված է

55. ԱԳԱՀ ՏԻՐԱՑՈՒՆ

(էջ 367)

Առաջին անգամ տպագրվել է «Հայ ժողովրդական հեքիաթներ» ժողովածուում (կազմեք և խմբագրեց Ա. Ղանալանյան, 1950, Երևան) գրառման ձեռագիրը պահվում է ԲԱ, Մ. Հակոբյանի ֆոնդ, FFI: 8404—8410։ Ներկա հրատարակության համար հիմք Է ծառայել հեքիաթի գրառման ձեռագիրը։ Հեքիաթը գրի է առել Մ. Հակոբյանը 1939 թ. օգոստոս ամսին, Ալավերդու շրջանի Աթան գյուղում։ Ասացող՝ Եղսում տատ, 90 տարեկան։

56. ՀՐԵՂԵՆ ՁԻն ՈՒ ՍՈՂՈՄԸ

(էջ 371)

Տպագրվում է առաջին անգամ։ Գրառման ձեռագիրը պահվում է ԲԱ, Մ. Հակոբյանի ֆոնդ, FFI։ 8636—8642։ Գրի Է առել Մ. Հակոբյանը՝ Ալավերդու շրջանի Աթան գյուղում, 1939 թ. օգոստոս ամսին։ Ասացող՝ Եղսում տատ, 90 տարեկան։

57. ՇԱՀՎԵԼԱԴՆ ՈՒ ԲԱՆԳԼԻԲԱՐԸ

(էջ 375)

Տպագրվում է առաջին անգամ։ Գրառման ձեռագիրը պահվում է ԲԱ, Մ. Հակոբյանի ֆոնդ, FFI։8612—8634։ Գրի է առել Մ․ Հակոբյանը, Ալավերդու շրջանի Աթան գյուղում, 1939 թ. օգոստոս ամսին։ Ասացող՝ Եղսում տատ, 90 տարեկան։

58. ՈՍԿԵՄԱԶԻԿԸ

(էջ 387)

Տպագրվում է առաջին անգամ։ Գրառման ձեռագիրը պահվում է ԲԱ, Մ. Հակոբյանի ֆոնդ, FFI:8586—8598։ Գրի է առել Մ. Հակոբյանը Ալավերդու շրջանի Աթան գյուղում, 1939 թ.։ Ասացող՝ Եղսում տատ, 90 տարեկան։

59. ՈՒՇԱԲԸ

(էջ 394)

Տպագրվում Է առաջին անգամ։ Գրառման ձեռագիրը պահվում Է ԲԱ, Մ. Հակոբյանի ֆոնդ, FFI։8578—8584։ Գրի է առել Մ. Հակոբյանը 1939 թ. Ալավերդու շրջանի Աթան գյուղում։ Ասացող Եղսում տատ, 90 տարեկան։