Էջ:Հրանտ Մաթեւոսեանը եւ Ընթերցողները, Թորոս Թորանեան.djvu/28

Այս էջը հաստատված է

կազմակերպելով ցերեկոյթ—երեկոյթներ նուիրուած գրականութեան կամ մշակոյթի բոլոր ճիւղերուն:

Անընդմէջ աշխատող մշակոյթի այս գործիչը կը ճանչնա՞ր արդեօք Հրանտ Մաթեւոսեանի գրականութեամբ խանդավառ Դիանա Համբարձումեանին:

Ամանորեան մաղթանքներով զիրար գտանք իր պաշտօնին վրայ՝ միշտ խանդավառ Յասմիկը:

Ան ճանչցած էր Դիանային յիշատակելի առիթով մը, զոր պատմեց.

—«Օր մը Դիանան նեղուած գտայ: Ինչո՞ւ, պարզուեց որ մշակոյթով հարուստ համալսարանի դասախօս հայը հին՝ խիստ դժգոհում էր նորագոյն սերնդից, ՛՛այս սերունդը չի՛ կարդում՛՛, ասելով:

—Ձեր տեղեկատուութեամբ սխալւում եք, — ասացի նրան:

Նա պնդում էր իր իմացածը:

Հրաւիրեցի նրան տեսակցութիւն ունենալու մեր հաստատութեան մէջ հայագիտական նիւթերի հետեւող պատանիների հետ:

Տեսակցեց նա ո՛չ թէ մէկ՝ 40 հոգու հետ, եւ գտաւ թէ նորերը ինչպիսի՛ եռանդով մեկնաբանում են Հրանտ Մաթեւոսեանի խորիմաստ գործերը:

Ժամը ուշ էր, պատանիներն ու Դիանան մեկնեցին ուրախ, ու ես դարձայ տուն:

Ժամը 11—ին, ուշ րոպէի՝ զիս անհագստացրեց մի հեռախօսի զանգ: Վերցրի ընկալուչը: Ո՞ւմ ձայնն էր, Դիանայի… նախ նա ներողութիւն խնդրեց իր ուշ ժամին զանգելուն համար, ապա յայտնեց թէ մեր պատանի աշակերտները