Բակունց առաջիններից մէկն է, որ նկատում է բնիկների եւ եկուորների միջեւ գոյութիւն ունեցող անջրպետը»:
Նոյնը տեղի ունեցաւ նաեւ 1946—1948—ի ներգաղթի օրերուն, երբ աւելի քան 100.000 հայեր աշխարհի չորս կողմէրէն եկան Խորհրդային Հայաստան:
Այո՛, ճիշդ էք: Բակունցը իր գործերը շարունակողներ ունեցաւ, եւ աւելի հզօր կերպարանք զգեցաւ ծմակուտէն հասակ առնող մանչուկէ մը, որ դարձաւ հսկայ, կոչուելով Հրանտ Մաթեւոսեան:
Ձեր ծառաստանին բերքը առատ է այս անմոռանալի հատորին մէջ:
2. Ահա ձեր պատրաստած պարտէզէն կը վերձգտի կապոյտին երկարած հասակ մը՝ «Գուրգէն Մահարու ՛՛Կեանի Գիրքը՛՛ կամ ճշմարտութեան տարբերակները»
Այո՛, համեստափայլ գրականագէտ, կը գրէք.
—«Գուրգէն Մահարին հրատարակել է բազմաթիււ գրքեր՝ չափածոյ եւ արձակ, վէպ եւ ժողովածու, յետ մահու լոյս են տեսել նրա գրական ժառանգութիւնը ամբողջացնող այլ ժողովածուններ եւս, բայց այստեղ խօսքը չի վերաբերում առանձին վերցրած որեւէ գրքի, այլ նրա ինքնակենսագրական պատումի եւ ՛՛Այրուող Այգեստաններ՛՛ վէպի ամբողջութեանը»:
Խնդրեմ. հրամմեցէք:
՛՛Մանկութիւն՛՛, ՛՛Պատանեկութիւն՛՛, ՛՛Երիտասարդութեան սմին՛՛ այս եռագրութիւնը արդէն հռչակ մը բերած էր Գուրգեն Մահարիին, առաւել բանատեղծութիւններու գիրք
