կ
ԿԱԶԻՄԻՐՈՎ Վլադիմիր Նիկպաևիչ (ծ.12.8. 1929, Մոսկվա), ՌԴ քաղաքական գործիչ։ Ավարտել է Մոսկվայի միջազգային հարաբեարթյունների պետական ինստիտուտը (1953) և Դիվանագիտական բարձրագույն դպացը (1962)։ Ունի արտակարգ և լիազոր դեաղանի դիվանագիտական աստիճան (1975)։ Եղել է ԽՍՀՄ և ՌԴ դեսոյանը մի շարք երկրներում։ 1992-ին նշանակվել է Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման բանակցություններում Ռուսաստանի միջնորդական առաքելության ղեկավար. 1994-ին՝ ՌԴ նախագահի լիագու ներկայացուցիչ։ ՌԴ ներկայացուցիչը ԵԱՀԽ Մինսկի խմբում(1992),
1994- 96-ին՝ համանախագահ։ Կ-ի անմիջական մասնակցությամբ են ընթացել հակամարտության կարգավորման, այդ թվում՝ Մոսկվայում
1992- ի մայիսին զիԱադադրա՝ հաստատելու բանակցությունները։ Հիմնահարցի կարգավորման վերաբերյալ հոդվածներով և զեկույցներով հանդես է եկել մամուլում և համաժողովներում։ ԿԱԶՄԿՈՄԻՏԵ ՀԱՆՐԱՊԵՏԱԿԱՆ, կառավարման մարմին ԼՂԻՄ-ում. փոխարինել է ԿաոավաոհսԱ հատուկ կոմիտեին։ Ստեղծվել է 1989-ի դեկտեմբերի 7-ին՝ առանց ԼՂԻՍ-ի պետական կառավարման մարմինների վերականգնման։ Գործել է մինչև 1991-ի օգոստոսի 21-ը։ Նախագահ է ընտրվել Վ. Պոլյանիչկոն, անդամներ՝ Ռ. Ասադովը, Ս. Վելիմամադովը, Ա. Գոլուբևը, Լ. Քերի մովը, Մ. Ռադաևը, Վ. Ջաֆաուվը՝ առանց հայազգի ներկայացուցիչների։ Ստեղծման հիմք է ծառայել 1989-ի նոյեմբերի 28-ին ԽՍՀՄ ԴԽ 2-րդ նստաշրջանում ընդունված «Լեռնային Ղարաբաղի Ինքնավար Մարզում իրադրության կարգավորման միջոցառումների մասին» որոշումը։ Սակայն Ադրբեջանի իշխանությունները անտեսել են որոշման 3-րդ և խախտել 5-րդ կետերը, որոնցում նախատեսվել է. «ԼՂԻՄ-ի հետ հավասարության հիմունքներով ստեղծել կազմկոմիտե և վերականգնել ԼՂԻՄ-ի ժողովրդական պատգամավորների 20-րդ գումարման մարգխորհրդի ու նրա Գործադիր կոմիտեի գործունեությունը վերականգնելու մասին դրույթը»։ Որոշումը, իր հերթին, ընդունվել է առանց ԽՍՀՄ ԳԽ Նախագահության նախնական քննարկման, համապատասխան հանձնաժողովի կարծիքի և ԼՂԻՄ-ից ու Հայկական ԽՍՀ-ից ԽՍՀՄ ժողովրդական պատգամավորների մասնակցության։
Կազմկոմիտեի Ստեփանակերտում հաստատվելու առաջին փորձը 1990-ի հունվարի 9-իՏ կանխվել է բազմահազար ցուցարարների կողմից։ Հունվարի 27-ին զրահամեքենաների հ ԽՍՀՄ ՆԳՆ զուքերի ուղեկցությամբ կոմիտեիՏ հաջողվել է հաստատվել ԼՂԻՄ-ում, սակայն այն չի ընդունվել արցախահայության կողմից և իրավական իշխանություն չի ունեցել մարզում։ Կոմիտեն վարել է հայատյաց քաղաքականություն, փորձել է ահաբեկչության և բռնարարքների միջոցով խեղդել ազգային-ազատագրական շարժումը։ Կոմիտեի քաղաքականության իրագործմանը նպաստել են խորհրդային ՆԳՆ զորքերը։ Ռւնեցե է պաշտոնաթերթ («Ղարաբաղ»), որով քողարկել և արդարացրել է կոմիտեի գործունեությունը։ Լուծարվել է Արտակարգ դրության պետական կոմիտեի (ԳԿՁՊ) տապալումից հետո։
Մ. Հարաթյուճյսա
ԿԱԼՈՅԱՆ Մամիկոն Դավիթի (ծ. 12.4.196Ա Թբիլիսի), ազատամարտիկ-հրամանատար։ ՀՀ բանակի մայոր (2000)։ 1981-83-ին ծառայել է ԽՍՀՄ ԶՈհ-ում։ 1992-ին կամավոր մեկնել 1 ԼՂՀ և Շուշիի առանձնակի գունապակի կագ։ մում (վաշտի հրամանատար) մասնակցել Մարտակերտի (Ախավենդ, Կիչան, Գյ ու լա թաղ. Չլդրան, Ջոսբերդ և այլն). Մարտունիի (Մյուփշես. Աղդամի (Ղզըլքենգեռլի), Կուբաթլոփ, Զանգելանի, Քելբաջափ, Ֆիզուփի շրջանների ինէնապաշտպանական և ազատագրական մարտերին։ Պարգևատրվել է ԼՂՀ «Մարտական խաչ 2-րդ աստիճանի շքանշանով։
Հ. ԳևգյԱ
ԿԱՂԱՐԾԻ. գյուղ ԼՂՀ Մարտունիի շրջանում։ շրջկենտրոնից 18 կմ արևմուտք 950 մ բարձա- թյան վրա։ Տարածքը՝ 1242 հա։ Բնակչությունը
