Պարգևատրվել է ԼՂՀ «նեխության համար». «Մարտական ծառայության համար» մեդսղներով. «Մայրական երախտագիտություն Արցախի քաջուղիներին» հուշամեդալով։
Ս. Մաոբայան
ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ-ՍԻՄՈՆ Լոփզ Ալեքի (ծ. 19.5. 1933. ք. Ղետրոյտ (ԱՄՆ Միչիգանի նահանգ)), հասարակական գործիչ-բարերար. Հայկական բարեգործական ընդհանուր միության (ՀԲԸՄ) նախագահ (1989-2003)։ «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի պատվո անդամ։ Ա. Մանուկյանի դուստրը։ 1960-ից կամավոր աշխատել է սոցիալական օժանդակության և մշակութային ծրագրերում։ 1988-ից կազմակեոդելէ մարդասիրական օգնություն աղետի գոտու համար. ֆինանասվորել ԼՂՀ-ի ուսումնական, մշակութային և բարեգործական մի շարք ծրագրեր։ Այդ նւղատակով 1990-99-ին նրա ղեկավարած միությունը հանգանակել և նվիրաբերել է 40 մլն դոլար։ Մ-ի նախաձեռնությամբ 1992-ին հիմնվելն «ՀԲԸՄ նորություն» («Ղ08Ս ծրշ\\տ») ամսագիրը (90 հզ. տրդաքանակով). ուը տարածվում է աշխարհի տարբեր երկրներում։
ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ Վազգեն Միքայելի (ծ.13.2. 1946, Լենինական (այժմ՝ ք. Գյումրի)), պետական. քաղաքական գործիտ։ «Ղարաբաղ» կոմիտեի անդամ, համակարգող. Հայոց համազգային շարժման (ՀՀՇ) հիմնադիր անդամ։ Շարժման կարգավիճակի և իշխանությունների հետ հարաբերությունների հարցերում առաջացած ներքին հակասությունների պատճառով Մ. համախոհների հետ դուրս է եկել ՀՀՇ-ից և հիմնել Ազգային ժողովրդավարական միություն (ԱԺՄ) հասարակական-քաղաքական կազմակեոդությունը (1991)։
Քաղաքական գործունեությունն սկսել է 1960-ական թթ.։ Մասնակցել է ընդհատակյա կազմակերպությունների աշխատանքներին. հետամտել Հայոց ցեղասպանության ճանաչման, ազգային մշակույթը որպես զարթոնրի տարւ. անկախության, տնտեսության ազատականության և այլ հիմնախնդիրներ։
1988- ից հանդես է եկել ծոսգոսյին ելույթներով. իրադարձությունների. զարգացումների քաղաքական վեղուծություններով։ Վ. ասել է. «Քաղաքական տեսակետից Արցախի խնդիրը պատերազմ է Ղարաբաղի Հանրապետության և Ադրբեջանի միջև։ Մինչդեռ զուտ ազգային տեսակետից այն մեր հարցն է. և մենք ամեն ինչ կանենք մեր ազգակիցների իրավունքների պաշտպանության համար»։ 1988-ի դեկտեմբերին ձերբակալվել է և 6 ամիս կալանքի տակ պահվել Մոսկվայի «Մատրրասկայա տիշինա» բանտում։
1988- 91-ին՝ ՀՀ վարչապետ, 1992-93-ին՝ ՀՀ պաշտպանության նախարարի պաշտոնակատար. անվտանգության գծով՝ ՀՀ պետնախարար, ռազմական արդյունաբերության համափրի նախագահ։ 1992-ից գլխավորում է Ռազմավարական հետազոտությունների կենտրոնը։
Մ. ՀՀ կանոնավոր բանակի ստեղծման նախաձեռնողներից է։ 1992-93-ին գործուն մասնակցություն է ունեցել ՀՀ հարավարևելյան, Քելբաջարի. Մարտակերտի. Մարտունիի շրջանների ինքնապաշտպանական և ազատագրական մարտերի պլանների մշակման, ՀՀ հյուսիսային սահմանամերձ շրջանների պաշտպանունակության բարձրացման աշխատանքներին։
ՀՀ ՂԽ (1990-95) և ԱԺ (1995-2003 և 2003-ից) պատգամավու։
Երկ. Հայկական երազանքը գոյատևման փակուղում (ելույթների ն հոդվածների ժողովածու). Ե.. 2002։
ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ Վահան Ղեուգի քծ. 1.9.1956, ք. Արզնի (այժմ՝ Կոտայքի մարզում)), ազատամարտիկ-հրամանատար։ ԵԿՄ վարչության անդամ և Կոտայքի տարածքային բաժանմունքի նախագահ (1993-2000)։ Ավարտել է Թբլիսիի հրետանային բարձոսգույն հրամանատարական ուսումնարանը (1979)։ 1975-88-ին ծառայել է ԽԱՀՄ ԶՈԻ-ում։ 1989-ին Արզնիում կազմավորել է կամավորական ջոկատ, իսկ 1991-ին՝ «Կոտայք» զորամիավորումը։ 1989-94-ին մասնակցել է ՀՀ Արարատի (Երասխ), Իջևանի (Կիրանց). Նոյեմբերյանի (Ոսկեպար), Ղորիսի(Շոտնուխ. Կոռնիձու). Եղեգնաձորի (Խաչիկ) և ԼՂՀ Մարտակերտի (Արխավենդ, Կիչան, Առաջաձոր). Ֆիզուփի (Հորադիզ). Զանգելանի. Կուբաթլուի, Լաչինի (Ղոչազ, «Կոբրա» դիրքեո շրջանների ինքնապաշտպանական և ազատագրական մարտերին։
Պարգևատրվել է ՀՀ «Մարտական ծառայություն», ՊՆ «Մարշալ Բաղրամյան-100», «Անդոսնիկ Օզանյան» մեդալներովև ԼՂՀ «Մայրական երախտագիտություն Արցախի քաջորդիներին» հուշամեդալով։
ՄԱՆՈՒՁԱՐՅԱՆ Աշոտ Ղառնիկի (ծ. 1.8. 1954. Երևան), հասարակական-քաղաքական գործիչ. «Ղարաբաղ» կոմիտեի անդամ։ Ավարտելէ Երևանի պետական համալսարանը (1976) և Լենինգրադի կառավարման մեթոդների ու
