Անվերջ տանջանքների մատնված եք:
Լսեցե՛ք այս խոսքը
Մաքուր սրտից ելած,
Աստծո բանականությունից ձեզ առաքած...
Սա, այսպես ասած, կրկներգը կլինի իսկ հետո ուրիշ եղանակ։ (Հազաց, իջեցրեց ձայնը):
Երեք քաղաքի վրա աստված բարկացել է,
Նա Սոդոմն ու Գոմորը հրով այրեց,
Իսկ Պիտեր քաղաքի վրա օձ ուղարկեց,
Իսկ այդ հրեշ-օձը ահավոր է,
Նա խորամանկ է, արյունարբու է,
Անունը հեղափոխություն է,
Նա սատանայի հարազատ դուստրն է,
Եվ խժռում է նա — օրը հարյուր գլուխ,
Օ՛խ, հարյուր գլուխ, մարդկային գլուխ,
Արդար ժողովուրդ ռուս և ուղղափառ...
ԼԱՊՏԵՎ Նու, բավական է։
ՊՐՈՊՈՏԵՅ էստեղ դեռ շատ կա։
ԼԱՊՏԵՎ էդ երգիդ համար բանվորները գլուխդ կթռցնեն։
ՊՐՈՊՈՏԵՅ էդ պատճառով էլ անհանգստանում եմ... Իսկ դո՞ւք ովքեր եք։ Ձեր կողմից ի՞նչ սպաեմ:
ԼԱՊՏԵՎ Տեսնե՛նք։ էդ կախված է քեզանից։
ՊՐՈՊՈՏԵՅ Ախր, ես ինչ անեմ։
ԼԱՊՏԵՎ Հապա մի թուղթը տո՛ւր։ (Վերցրեց՛ Դոնատին) Տյատինը եղե՞լ է:
ԴՈՆԱՏ Նա էստեղ է:
ՔՍԵՆԻԱ (գալիս է) Տե՛ր իմ... Այս ո՞վ է, օ՜յ, Պրոպոտեյ: Այդ... Դու այդ ո՞նց համարձակվե-
