Շուրան խոժոռվեց, կծեց շրթունքը:
ԳԼԱՖԻՐԱ Մայրապետը կգա գիշերելու:
ՇՈԻՐԱ Այո՛, Դա... անհարմար է: Ո՞վ ասաց:
ԳԼԱՖԻՐԱ Տաիսյան: Դու մի խոսեի՛ր նրա հետ, փայփայեի՛ր։
ՇՈԻՐԱ Ես փայփայող չեմ:
ԳԼԱՖԻՐԱ Նա լար է, կարող է վնասել:
ՇՈԻՐԱ Ո՛ւմ:
ԳԼԱՖԻՐԱ Բոլորին:
ԿԱԼՄԻԿՈՎԱ Նու, ցտեսությո՛ւն, Շուրո՛կ, գնացի...
ՇՈԻՐԱ (կիսաձայն) Ինչի մասին էիք փսփսում:
ԿԱԼՄԻԿՈՎԱ էդպիսի գործեր են, գաղտնի:
ՇՈԻՐԱ (շլացած) Դուք մի՞շտ պիտի ինձանից գաղտնիքներ ունենաք...
ԿԱԼՄԻԿՈՎԱ (խիստ) դու նորի՞ց այդ մասին:
ՇՈԻՐԱ Ես հարցնում եմ՝ մի՞շտ։
ՌՅԱԲԻՆԻՆ (բարձր՝ Լապտեին) Այդ դուք՝ երկուսդ էլ ցնդաբանել եք...
ԿԱԼՄԻԿՈՎԱ Իսկ ես հարցնում եմ՝ դու ընդունա՞կ ես լուրջ վերաբերվել դեպի այն մեծ և վտանգավոր գործը այն մեծ մտքերը, դեպի այն ամենը, որ քո առչև բացվում է... Սա հարկավոր է քեզ վճռել միանգամ և ընդմիշտ։ Գալիս են վճռական օրեր: Մտածի՛ր, Ընդունակ չես՝ մի կողմ քաշվիր։
ՇՈԻՐԱ Ինձ համար վիրավորականն է, Գալինա:
