ՄՈՐՈՒՔԱՎՈՐ Ա՛յ քեղ և մռութ և֊ ձիապան
ՆԵՍՏՐԱՇՆԻ Այնուհանդերձ .. Լապտև՛... Ես ձեզ գիտեմ Բուլըչովի սանիկ: Այնուհանդերձ՝ ինչո՞ւ համար:
Մտնամ են Կազմինը և երեք զինվոր
ԼԱՊՏԵՎ (ուսերը ցնցելվ) Բավական է հիմարության անենք:Դուք նախապատրաստել եք զինված հարձակում բանվորական,գյուղացիական և զինվորական խորհրդի վրա... Նո՛ւ, այժմ բավարարվա՞ծ եք։
ՄՈՐՈՒՔԱՎՈՐ Նա, տեսնո՞ւմ ես, այդ չգիտե՜ր: Անելը-անում էր,բայց չգիտեր,երեխա՜ն: Նա, ինչպես երեխան, խաղ է անում, իսկ ինչի՞ հետ։ Էդ չի՜ հասկանում:
ԴՈՍՏԻԳԱԵՎ Ուրեմն, ա՛յ թե ինչ գործով ես եկել դու ինձ մոտ, Պարֆիրի Պետրո՛վ: Այ թե ժողովրդի դեմ ինչ հանցագործության էիր ուզում ինձ քաշել:
ԳՈՒԲԻՆ (կանգնեց, փնթփնթամ Է) Նո՛ւ, ա՛յ, Պերֆի՛լ, հասար քո ուզածին Կործանեցիր ինձ... վերջնականապես:
ԿՈՒԶՍԻՆ Հապա, քեռիք, գնա՛նք: Ո՞ւր Է ձեր հագուստը։ ժի՛ր քայլեք, շա՛ն զավակներ.
ՆԵՍՏՐԱՇՆՒ (հՐեԼով Գուբինին) Հիմա՜ր: Դու հարբա՛ծ ես։ Մեզ ոչինչ չեն անի։ Չե՛ն համարձակվի։
ՄՈՐՈՒՔԱՎՈՐ Սիրում է գոռալ... Ե՜-խե՜-խե՜...
ԼԱՊՏԵՎ Ո՞ւր է Անտոնինայի նամակը։
