Այս էջը հաստատված է
կռացրեց գլուխը, դրեց նրա թևի տակ և այդպես հասավ մինչև տուն։
Ամբողջ ճանապարհին Յըլդըզը քայլում էր տխուր, մարդկային տխրությամբ։
Ողջ քաղաքը լաց էր լինում Արմենակի և որբ մնացած ձիու համար։
— Անասունն ըլ մարդու պես սիրտ ունի եղեր,― ասում էին բոլորը։
1934 թ.