Էջ:Շուշանիկ Կուրղինյան - Արշալոյսի Ղօղանջներ Պրակ Ա.pdf/25

Ու աղեկտուր լալագին վշտի
Հոգոց դուրս թռաւ երկրի երեսից.
Եւ սևին տուեց սև յաղթանակի
Գարշելի փառքին պատրաստուած մի ցից...

Ամենքը լուռ են... Մի լուռ պատմութիւն,
Մարդկային կեանքի մի հսկայ հոսանք.
Ապրածի՝ վերջը, նորի՝ յայտնութիւն,
Դարերի ճնշման պոռթկումի թափից
Ըմբոստ վիժուածքը տառապանքների,
Անարդ բնութետն սուր ճիրաններից
Նորածիլ սաղմը ազատ մտքերի,
Հաւասարութեան միակ փրկարար
Վես գիտակցութեան ծնունդը հսկայ—
Օրնիրուն վթող, անվերջ հողմահար
Տիրող կարգերի լուծն արճիճեայ՝
Կանգնեցին անխօս, դէմ առ դէմ այնտեղ––
Այդ ոչնչացման տխուր հանդէսի
Սոսկալի ժամին... այն ժամին ահեղ
Երբ սոսկ մարմնացած դարը կը խօսի...
...........................

Բամին դողալով շոյում է, գգւում
Այն լուռ դէմքերին և իր վշտահար,
Մենակ, անընկեր կեանքից անխնդում
Պատմում է նրանց, լալիս անդադար:
Նա մերթ քծնելով սև ֆարտջայի
Երկար փեշերն է վախկոտ փողփողում,
Եւ այն ծեր ձեոքում բռնած սառ խաչի
Շուրջը զարմացած գալարւում, խաղում:

24