Այս էջը սրբագրված է
ՄԻ՛ ԼԱՐ
Դու միալար մի՛ լար, անգին,
Այս կույր
Անբույր
Գիշերով
Վերքիդ — յերգիդ թող իմ հոգին
Ծածկե
Վոսկե
Հուշերով:
Յիս քեզ մի հեզ, գթոտ մոր պես
Մի ջինջ
Անջինջ
Պատգամք տամ
Ցավից — դավից մնաս անտես
Յեվ միշտ
Անվիշտ
Ու փարթամ...
Քեզ ինչ թե ինձ բաժին մնա
Քո լեռ
Ու բեռ
Տառապանք —
Հես իմ դժխեմ կյանքում անմահ—
Ցեվ յերգ,
Յեվ վերք,
Ցեվ փրկանք...
1910
