Աշխարքիս բանը էսպես էկել ա,
Էսպես գնացել՝ մարդ ի՞նչ իր գլուխը լա։
Առաջնի ղադրը մենք չենք իմանալ,
Ընչանք եդինը իրան չի՛ ցույց տալ։
Մեկ գեղում մեկ հայ սարքար կարգեցին,
Գեղըցիք իրանց բարեբար մարդին
Պատիվ չըտալով, օր չէր անց կենում,
Որ խանի դռանն, կամ դիվանխանումն
Գանգատ չի անեն, որ նրան փոխի,
Իրանց վրա մեկ նոր՝ թուրք սարքար կարգի։
