ԳԻՔՈ— Տեր անգաճը րաղձն)Ոլ արավ, ամա վիրչը կոտրվեցավ ու իմացածս ղուրթ դուրս էկավ։ Կիհաղամ լիզոլս փուրը ննգավ, էսօրվան անմահ պատ արաբը գիդենա։
ՇՈՒՇԱՆ— Վո՛ւյ, դեղինը պաւ՚ւռե ու նրան դեվեր տանն վո ւչ։ ՊԵՊՈ- բարկանալով) Վա', դմվի՚՚լ իս, թե' հանաք իս անում։ ԳԻՔՈ֊ Իմ հոդին զիդենա, ՊԵՊՈ- Տո', իժում նա ի՛՛նչ ասավ, '՝'" ՀիՔՈ- նա էլ էն ասավ, վոլր յիս ձիր Կեկեչին խիստ իմ ուզում, վ՚ոսե, 'ամա բանը 1(ուր գլուխ չէ գալի, կոսե, յիս ի"ն> անի մ, կոսե։ Վայ ես ձեր Տիրոջ նանը ՇՈՒՇԱՆ- (Երկու ձեււքով ծնկներին խփելււվ) Մտի՛կ էն աննքսմու֊
սին, է՜։ ,
՚ ՊԵՊՈ- (Բարկանալով) Վո՞լնց թե գլուխ չէ գա/ի։
ԳԻՔՈ- էնենց, էլի՛ ասում է՝ ինչի՞ ինչ խոսաաըիլ իք, չիք ,տալի, կոսե։ (^ոգվոց հանելով) է՛հ, աստոլձ։
ՊԵՊՈ— Վո՞լնց թե չինք տալի… Տո', գա՞նա ինքը չի դի դի բանի զո~ րութինը'։
ԳԻՔՈ- Յիս ինչրոլ վո՞ւր մե օրը մնամ, ԼոսԼ։
ՇՈՒՇԱՆ- Ո՞ւր է մնում, ո՛՛վ է ասում նրան վուր մնա։ Թո՛զ ու դե, ի-ոսաացածն է՚նդի չէ'։ Յիփոր դուս գոլ քա, իրն է ու իրը… աստուձ անե {>ււ դհվանն, Ա՚րոլթին։
ԳՒՔՈ— Նա էլ էտ է ասում, Շոլշան, է", յիս ասում է ախչիկ ի մ ուզի, կոսե, դավի-դառաբա խոմ չի՛մ առնում, կոսե։ (Գլոփւր շար<1ււ.մ է:)
ՊԵՊՈ— Տո', էտոլնք դիփ մետի խո հարոլր ջեր խոսիլ ինք. հիմի նո՚ւր չար, նո լր բարի ։
ԳՒՔՈ— Բանն էլ էն է, Պեպո շան, վուր նա ասում է՝ էտ բանն, ասում է, տարիք կոլ քաշե, կոսե, ու յիս էլ չիմ կանա համփիրի, կոսե. կնի՛կ ող ի՛ր խիստ է մ ուղում սրտով, կոսե, (Աղսոլակոլք է) Մի'զա քիզ, աս. ւհուձ, միղա'… էս իմ միխկի պատիժն է դիփ՛
ՇՈՒՇԱՆ- Մե խոսկով ասա՛, Գիքո, վո,ր Կեկելին թողնում է, էլի՛.-. ՊԵՊՈ- Ու րանը մո՚շլա է ըլում։
ԳԻՔՈ— Թե էս սահաթիս վաւղը չճարեցինք, մոշլա արած է ու Հոշլա
արաօ։
ՊԵՊՈ- Իստա՞կ, ԳԻՔՈ- Ի՛ստակ, ի՛ստակ,
ՊԵՊՈ- (քարացած վեր է թոշում տեղից և մի քանի քայլ սւոաջ &ե.ո_ է՚կռ՝]՝ ձեոքր ձեոքին խփում) Վա՛յ, քոլ տղիս տղա… (Ետ դաոնալով դի-ւո-մ !, Գյքյքճւի՚Տ՝ ձեոքերր աոաք սւանեյով) Տո', իժում ի՞նչ ասիր, ;; . 1ԻՔՈ-՚ (>1.11 քաշվե^վ, վեր է կենում տեղից) Գոլն ինձ ասա՛, էչ
ի նչ պիտե՛ր աս՛ր,վայ
