25
Նոր ձև չի հագվիլ մենք խիստ կամաչենք,
(Ճշմարիտ խոսենք՝ չունեվոր խո չենք),
Խաչեր գնելու էլ ախորժակ ունինք,
Միայն Հայ գործի համար ստակ չունինք.
Հայը օտարի արտը թող ջըրե,
30
— Բայց դու, բանաստեղծ, լավ բաներ գրե՛,
Գանգատում ենք մենք՝ մեզ լըսող չիկա,
Աղերսագրերըս կարդացող չի կա,
Հայի դըպրոցը դարձավ մաքսատուն,
Չունի և ո՛չ մի վարժապետ գիտուն.
35
Մեր մեծ աբեղան սին կյանք թող վարե,
— Բայց դու, բանաստեղծ, լավ բաներ գըրե՛։
Ուր և աչք դարձնես՝ անըսփոփ պատկեր—
Հայ սուրբ մամուլըն է կաշառակեր,
Ամբիոնեն պիղծ քարոզչի բերան
40
Անեծք է թափում գուսանիս վըրան.
Ո՞ւր փախչինք-պահվինք անզուսպ լըրբերե...
— Բանաստե՛ղծ, դու միշտ լավ բաներ գըրե՛։
