№65ա 29 Դա կընիրհես իմ գրկի մեջ
№65ա 30 Ջերմ համբուրովս արբեցած,
№65ա 31 Թ՛ո՞ղ վայելե թուրք կոզալ։
№ № 1ա,72,74 52 Հասցո՛ւր դու ձեր մամզելին։
№ № 1ա,65ա, 65բ, 74 60 Ծիծ կուտաս քու զավակին։
№ № 1ա,65ա,65բ, 74 61 Պահարանըդ ու սնգուկըդ
№ № 65ա,65բ, 81 Կյանքերիս կեսը ըստրուկ եղանք
№ № 65բ, 86 Բանդ, թույն, աքսոր, հալածանք...
№ 65ա 95 Քու ընկերն եմ, զինակից եմ,
№65ա 96 Մինն շունչը քու վերջին։
ՀԱՅ ՎԱՐԺԱՊԵՏ
(էջ 185)
Պահպանվել է հինգ ինքնագիր՝ ՌՊֆ, № № 1ա,թ. 9բ—10բ, 60ա, 60բ, 72, թ. 10բ–—11ա, 74, թ. 5ա — բ, «Ս. Պալասանյանի 25-ամյա հոբելյանին» ընծայականով։ № 60բ ինքնագիրը, ընծայականի փոխարեն, վերնագրի տակ ունի նշում՝ «1883 հոկտեմբեր 8»։ Բանաստեղծության մասին հիշատակություն կա Պատկանյանի՝ Փ. Վարդանյանին ուղղած 1889 թվականի մարտի 11֊ի նամակում, որտեղ ասված է. «Այս նամակիս հետ ուղարկում եմ քեզ « Հայ վարժապետի», որն դու ցանկացել էիր ունենալու...» (ՌՊֆ № 270, էջ 406)։ Ոտանավորը հիշվում է Նաև հեղինակին հասցեագրված Քերովբե Պատկանյանի նամակում. «Ստացա կարճ նամակդ և «Վարժապետ». լավ է, բայց քո լավերից չէ։ Տեսնում եմ մանր֊մունր գրությամբ մանրացնում ես տաղանդդ։ Ոչ «Վարժապետդ» և ոչ էլ «Չոքդ» ես քո լավերի կարգը չեմ դնում, թեև նոցա մեջ ևս երևում է վարպետի ձեռքը» (ՌՊֆ, № 1074): «Հայ վարժապետի» մասին տես նաև (ւԿարապի երգս» և «Փեսաներ» բանաստեղծությունների ծանոթագրությունները։
Առաջին անգամ տպագրվել է՝ Արձ., 1889, ապրիյի 2, № 12, ապա՝ ՌՊԵ 1, էջ 208 -109:
№ № 1ա,60բ,72,74 1 Բաղդը ու հերթը, գիտեմ, կըհասնին
№ № 1ա,60ա,60բ,72,74 2 Գեղեցիկ մի օր մեր Հայաստանին–
№ № 1ա,60ա,60բ,72,74 3 Ոտքի կըկանգնին մեր նայերն էլ,
№ № 1ա,60ա,60բ,72,74,4 Կուզենան ազատ ագգաց կարգ մտնել.
№ № 60բ Կուզենան ազատ ազգաց շարք մտնել.
№ № 1ա, 60ա, 72, 74 5 «Ունինք, կասեն, մենք կրոն ու ազգություն
№ № 1ա, 60ա, 60բ, 72, 74 12 Թե՝ «Հայաստանը մենք ենք ազատել»
№ № 1ա, 60ա, 60բ, 72, 74, 15 Մըտքից էլ չանցնիլ, Ստեփանե եղբայր,
№ № 1ա, 60ա, 72, 74 17 Որ օդ կարծեցան մեր Հայաստանին
№ № 1ա, 60բ, 72, 74 21 Մըկրտեց նորան այն ավազանում,
№ 60ա, բ, Արձ. 22 Որի, մեր օրով, դըպրոց է անունն...
