Էջ:Սայաթ-Նովա, Խաղեր.djvu/56

44

Բեդասլին վուր խոսեցընիս, լալ անիլըն ինչի՞ն է շահ.
Ռանգըն վուր սևադեն նընգնի՝ ալ անիլըն ինչի՞ն է շահ.
Մարթ վուր քու խոսկով միռանի՝ գալ անիլըն ինչի՞ն է շահ.
Պատանքին մե՛ ռանգն է հերիք՝ չալ անիլըն ինչի՞ն է շահ:

5 Մարթ պիտի թանգ հախ տա, առնե խոսկիրըն փիր֊ուստադեմեն.
Ռանգըն ռանգերուն ծածկում է, հուջրեքըն լիքն է սադեմեն.
Թեգուզ զար-զարբաբ հաքցընիս, վուր չըլի ասըլզադեմեն...
Սիվ արաբի ճակտի վըրա խալ անիլըն ինչի՞ն է շահ:

10 Լավ մարթն էն է՝ սիրով անե բարի հրիշտակնիրու կամքըն.
Իմաստուննի՛րն էլ չըտեսան էս աշխարի հուտն ու համքըն.
Չուրս գըլխանի ռաշի վըրեն աջալըն դըրիլ է թամքըն.
Աշխարըս միզ մընալու չէ՝ մալ անիլըն ինչի՞ն է շահ:

Մեր ու մանուկ բաժանվեցան, մանուկն է՛նդուր ունի լալու.
Սատանեն մե դամբ է դըրի՝ Աթամի զաթըն վուրսալու.
15 Շատըն սատանեն է տանում՝ վիրչըն մընում է վա՜յ տալու.
Վուր չէ Ուռնիյելի նըման՝ կալ անիլըն ինչի՞ն է շահ:

Շուռ էըիտ չարխի֊փալագըն դովլաթըն միզնից խըռով ա.
Ում հաքին հին շալ ին տեսնում, էլ չին ասում, թե էս ո՞վ ա․
Յարովըտ մեկ մըհլամ չունիս, էնդուր գուլաս, Սա՛յաթ-Նովա.
20 Ջարեքըն դիղըտ չին գիդի՝ փալ անիլըն ինչի՞ն է շահ:

Քբոնիկոնի 447-ին (1759):

45

Հիմքըտ վերըստին նուրեցին, չաղ արին, Մողնու սուրփ Գև՛ուրք,
Քար ու կիրըտ ոխչըրի կաթ շաղ արին, Մողնու սուրփ Գև՛ուրք,
Աչ ու ձախ կախեցին՝ բրոլե ճաղ արին, Մողնու սուրփ Գև՛ուրք,
Յիրգնուց լուսըն վըրետ կամար-թաղ արին, Մողնու սուրփ Գև՛ուրք։

5 Պատիրըտ կարմիր ագուրով, սընիրըտ տաշ մարմար քարով,
Հընդու միչեմեն դուս էկած վարաքուրըտ՝ ղալամքարով,