Սուտ ասիլըն յիս չիմ գիդի, էրազումըտ տեսած բան է. էդքան հուտով ալ վարթիրըն ո՞վ է բերի, շեմքիտ ցանե. Վուր աշխարը լիզու առնե, քու թարիփըն դըժար կանե. Զուր իս լալի, Սայաթ-Նովա, էտ խիալը մտքետ հանե. Թովուզի թախտն ո՞վ կուտա քիզ, դուն էդ ցավեն չիս դընջանա։