դեռ օրինակ չէր եղել որ մի օոար, եկոար տիրապետութիահն հաստատվերռ աքոդութիւն դտհէր աոանց տեղական, բնիկ կորդերին դիքողութիւմներ անելու։ Այւտպէ.ս արա1է քրիստոնէութիւնրւ նա նուիրադորհ՚եց նա լասարդ ամսում կատարվող աղգային աքէյձ տօնը և քրիստոնեայ հայր ստացալ մի քանի բրիստոհէացրաձ պատաոիկներ իր հին, հե
թանոսական կրօնից. այսպէս են աքեոեքների պաշաամոէՏւքր, զոհարեր/։ թիւնր։
Մնացած աէիքոցները $քձհամրերոդու
թեան և չ/սվւագանցութիաձւների հթյիքն էին կրում, թէև պէտք է ասել որ աւելի, խիստ ու անողոք էի՛ն արեմտեան հոգևորական֊
՜հերը, երբ պէտք էր հալածել հեթան ո սութիւհւր։ Նոր կրօնի ամենահդօր հակառա֊
Կ՛՛որ գարաւոր անցեալն էր, և գրիգոր Լուսաւորիչը, ինչպէս և նրա յաիրղներր,
ամեն խաւտութեաաքբ գինվեցին այդ սքկցեալի դէմ։ Րանը քանդեցին և ոչնչացրին հեթա՝ նոսութեան բոլոր յիշաաակաբաններր, ոչինչ չը խնայեցին, որպէս դի ժողովրդի աչքի առաջ չը եևայ անցեալը յիշեցնող մի շիլդ սւն֊
գամ։ երկիրը Դրհ.՚4Ից դարաւոր կեանքէ ե. կուլտուրայի բոլոր նշա՛ններից ու վկա՝Աե I
րից, որոնք պիտի լուսաւորէին տնցեալի կարևոր կենսական հարցերը, աղգի քաղաքական ու մտաւոր կացութեան հանգամասնք
