Այս էջը սրբագրված չէ

ներկայացուցիչ էր, ճիշա է, Հայաստանը այդ ժամանակ դեռ բաւական սքսկախութիւԿ ունէր, բայց և այդպէս, արԴամարԴեչ Պարս

կասաանը, որ Բիլղանդիայի Դամար անգամ մի աԴարկու թշնամի էր, կը լինէր մի թոյլ ու անպաշտպան երկբի իսկական շաԴերբ քը հասկանալ, Տիրօւնը աշխաւոում էր Դգօր Սա Iւանեանի աչքի առահ ազատել հայաս$ոսճւր կասկածներից, Ղ՝բա Դամար Դարկաւոր չէր վերացնել քրիստոնէսւթիւնը. բաւական կը լինէր եյունական ազդեցութեան թուլացումը, Եւ մենք տեսնում ենք մի շատ Դետսւ քբքբպկան Դանգամանք,

գրիգոր Լուսաւորչի տոԴմբ ներկա՞յա ց՚#Իչ չնէր կաթոդիկոսութեան Դամար,

ուստի աո աչ եկա« մինոր կաթողիկոսական տոԴմ—Ալբիանոսի տոԴմբ, Աչբիանոսը մէկն էր այն Քրմերից, որոնք գրիգոր Լուսաւոբչի

ձեռքով մացրվեցին քրիսաոսեայ Դոդևորա կանութեան կարգը, կարելի ք ենթադրել որ դա Դեթսւնոսական Հայաստանում նշանաւոր աոԴմի ներկայացուցիչ էր, որովԴևտև Լու սաւորչի տոԴմից դուրս Ալբիանոսի սերունդն էր միայն, որ ժառանգական կաթողիկոսութիւն ստեղծեց։ Իրրե բրիսաոկեայ Դոդևորսւ կաններ, Ալբիանոսի ժաոաԿգԱերբ միանգամայն արժաևի էին իրանց կոչման, Փաւսէոո սը, խոսելով նրանցից մի քանիսի մասին,