տեսնել 1ւ նրան միայն երկրպագեր հայ իշխանների Դւսսկացոդութինը այղ բանն էր, Ե ներսէսը գեք չոճէր այդ ագիաոութեան դէմ. ոչ նրա ազքաաանոցներլհ, ա>չ երկիրը մի աքեծ վանական ԴիէքնաբկութիւԵ դ/սրճ՚հելու միաքը չէիԽ ուսուցել այդ մարդկանց թէ ի՜& է լալ հայրենիքի շահերի Դամար ե
Բ& է V
ներսէսը միայն խրատում է այդ բողոքաայար իշխաններին, որ նրանք Դաւաաարիմ Օեակ իրանց սեփական բարձր իշխանութեան. Բայց թնչպէս է աւգացուցանում այդ ամնԴբաժեշաոութինըա էԹէպէտ էլ Արշակ
թադաաորը աքեգաայէր է Ասաուծու աոսք՛ա֊
սում է նա ի միֆի այլոց,սակայն Ասաուահ
իր անչափ մարդասիբութեամբ խնայում է նրան, Եթէ Արշակ,ը բիլրապաաիկ էլ չար լի՛ի, բայց ասաուածասլաշաո է. և եթէ ա1նդաւոր էլ լինի, ոասկայն ձեր թագաւոբն է»է ԱրաչյսրացԱել աբաաները, յաԼցանքները աստուածային Դովասեու տակ աճել—ոէսւ կարողացաւ անել հայոց մեծագործ կաթողիկոսը ճգնաժամի բռագէին։ \Տրիսասնէութեան ոգին այդ չէր թելադրում. աւեաար անագա՛ն այն սկդբոճքը, որ սլաաոառիբում է Դաճել աչքհ աւ/ևգամ, երբ նա դայթակ•
ղու թի՛ն է ագասւճառում, պիաոի Դարկադբէր
Ղտերռէսին աւելի իբակ «4քՏւ միֆոհքսեր գաեչ
