թիւն էր սաացել, գլուխ բարձրացրեց նրա էակառակորգը—յոաձական կուսակցութէձը.
Իր սաացած հարաւածները նա մոռանալ էր կարող, ինչպէս և չէր կարող տեսնել էր այնքան ճոյհէ ազդեցութեան խորտակումը
Եւ նա սկսեց եռանդով գործեր Թշնա՜
մին աչքէ անքե էր—Պապը։ Նա էր կրօնա֊
կան համրերողութիւն ցոյց տոլեր նա էր ղրկել վահնականութինը կալոլածներից ե
հեղինակութննից և է վերքոյ։ Հա՜նել էր հայոց եկեղեցին Կեսարէայէ հպատակութննէց։ Տասնեակ աարէներ։ հանքերը կորչում էին
յունական աղղձցութիւնը սաստիկ վասակդ֊
ված էր։ Բիւզանդիան, ականք գնելով հայ
աստանից գնացած լուրերին, շտապեց վերացհել քաղաքական և կրօնական տիրապե »ո ութ հան առշձ կանգնած խոչընդոտը։ Պապը գոհ էլնաց մի մեծ դաւադրութեան։ Բիւղա/ն դիայէտ արձակված հրամանով Հայաստանում գաոեվող յոյն զօրապետւ/ները ամենասառը և գղուելի կերպով սպանեցին հայոց թագա, որին, հրալիրերավ նրան ճաշի և սեղանի վրա իյաւճելով նրա արիէը հիւրասիրու֊
թեան գինու հեո
Միայն Լուսաւորչխ տոհմը չէր զոհեր էոուողը։ Արշակունիներն էլ իրանց արիւնով ոռոգեցին այն դաշտը, ուր Արևելքն ու Արեմուսքքը մրցում էին իրար հեա։ ՚Բրիսաաւնեայ
