երը յոևրի հես, գործում էին Հայաստանում իբրև հոգևորականներ և ուսուցիչներ։ Փրիսսէքւկէութեան տարածման գործում ասորիներշւ հանդիսացան շատ եոաԱգոտ ու
տոկուն քարոզիչներ և հասա՛ն մինչև Մ իքին Ասիա և հնդկաստան, ուր անկեցին աւեաա բանակա՛ն վարդապետութեան աաւաքին սեր
մհրրա ք՝այց աս որա էլ քւ/ւ աղգը աոյաձւձին
դունակութիւն ցոյց չը տուեց մտաւոր գործոանէութեան աքէֆէ Անկասկած/ ասորի հոդևորաէրսնոլք/եան սւզդեցութիւնը մեծ էր հայաաւաոքքէնում, որովհեաոև նւսէ այնուամե՞նայ֊
նիլ, անհամեմաա բարձր էր հայ հոգևորա կանութիւնից իր զարդացմամր, Եւ ձՂ աԴգեցոլքյիւնը նշանաւոր հեւդքեր է թողել 4ա յերի քրիստոնէական կրթութեան վրա, մա նաւանղ այն շրքանում, երբ հայեր/է սեփական ոչինչ չոանէի. և պիտի ուրիշներից Աո վորէին ամեն ինչ։I որքան էլ չորրորդ դարում քրիստոնեայ եկեղեցին մի էր ամենքի համար և յոյն ու ասորի հոգևորականների մէջ տարրերութին չէր կարող չինկ դաւպսա֊
բանական կողմից, բայց բոլորովին հաւա նական է, որ այդ երկուսի մէջ մրցութիւ։ կար Հայաստանում բացարձակ ազդեցութիւն ձեռք բերելու համար։ Ասորիները լալ օգտվում էին իրանց քաղաքական դրութիւնից, այն հանգամա՛նքից, որ իրանք յոյների պէս
