Այս էջը սրբագրված չէ

դուրս նեսգեչ սովորակա՛ն ընթացքի ճանա ոլարհից,

Անպատիժ չէր կարող անցնել այդ հսկայական յեղաշրիւմը։ Ասիան ահաւոր ճիգեր էր թափում էր ստացուպծքը ձեոջից չը տալու համար։ Եւ ահա հայ աշխարհէ վրա բարձրագլուխ արշավում էր էրանականու թիճը էր իաւար ոյժէ .սմրողք թափով,

«էիա։ դիմադրէր բա։Հայաստանի

քրիստոնէութիւնը, օտար լեզուով իւօսոդ, ներսէսի բարհգորքէու թնններով միայն յայտնագործված քրիսաո՚նէութիւնը։ Հնարաւ/Տր բա՛ն էր,

ճգնաժամը մեծ էր, բայց—աւելացնենք> —ոչօրհասական, նրան զգալ սկսեցին Հայաստանում—ահա ինչու չէր նա օրհասական,

Զգա1ը կենդպնութիւն է, Կայթն մարդիկ

ահհատսեր միայն,—որոնց մտքի մէջ ձևակերպվում էր փրկութեան գէնքը, Օդի մէք

տարածվել էր 1է ըմրւձւելի էր դառնում մի

մեծ աներաժեշտութիւ—կենդանացկել ժողովրդի ներքին ոյժերը, տալ նրանց ստեզ

ծագործելու, դուրս թափվելու միջոցներ, Փորձերը և փորձանքները ասնօդուտ $էին անցել, Լուսաւորչի տոհմի մեծ հանքերը, վերքապէո, մերկացրին թէ ինքն է պակասում,

՚Երկր։ չարչարանքներէ, ճգնաժամի մէհ