գիւտ դիտութեամբ, Ամհնադլխաւորն այն
էր, նա կարողանում էր խօ,,քր հասկա֊
կանալի դարձներ Խորենացին պատմում է որ Մեսրոպը եկեղեցում նախ կարդա մ էր գրքերը ասորերէն լեղուով, ապա թարգմանում էր հայերէն, ուստի ամեն տեղ նրան հասկանում էր ժողովուրդը. ժինչդհռ երթ Մեսրոպը չէր լինում, երբ կարդացածի թարգմանութինը չէր արվում, ոչ ոք ոչինչ չէր հասկանում,
Աւելորդ է ասել որ այս դրութիւնը հանճարեղ տարօնացու սբաի մէջ խոր արձադանք էր տալիս, Եւ նրա առքև հեազհեա։ բացվում էր մեծ պեհրաժեշսալթիէնը, հտւ# կանալի խօսքի հզօր ադդէցութիւնը աւելի շեշտվում, աւելի շոշափելի, աանիղ էր դաոնում մանաւանդ այն պատճառով, որ Մ ես բոպը գործում էր Հայաստանի արևելեան ծայրերում,
Արարատեան դաշտից դէպի արևելք և հիւսիս֊արևելք դանվող երկիրները Մեսրոպի ժամանակ սարսափելի համրաւ ունէինԿորիւնը սնուաեոլմ է այդ տեղերը քպնկարգթ
անդարման, գազանամիտ, վայրենագոյն, ճի
ւաղաբարոյէ։ Այդ համբաւը, ի հարկէ, իր հիմքն ունէր, Սի ւնիքը և Արցախը վայրենի
լեոնաշխարհներ են. անմատչելի բարձր աթիաններե ու խորխորատները, կլիմայակոքս