Այս էջը սրբագրված չէ

աքէկին ոլաաժել, ամենից առաֆ դա աղիաոի լինէր ինքը, Բահրամ֊գորը, որ յայտնի էր իբրև չափազանց իգամոլ մարդ.

Անարժան, ստոր կաաոակերգութիւնը ծածկվում էր այդպիսի մի թափանցիկ պաարուակով. Պարսից արքունիքի փշրանքներին աչք դրած նախարարները կաւքենում էին որ այդ ինարիդի մէջ դեր կատար։ և հայոց կաթողիկոսը։ Օրինականութիւնը պէաք է

պահաղանված լինէր անթերիա ՝Բրիսսյոնէութիւնը խիսա բարոյականութիձւ էր պահասնչում։ և ահա եկեղեցականն բարճր իշխանութիւնը աղիաոի մեղադրողի դեր յաոնձն աաւ ՚նէր, իր ձեոքով վաւերացնէր թագաւորի

դահքքևկէցութիւնը, հետևանքն այն կը լինէր, ր հայոց աշխարհը աոանց ցնցոլՏների կը հաշավէր իրողութեասն հեաո և Միհրներսէհը ցոյց կը աար որ աղետական մարդիկ միայն ղէնքով ու բռնութեամբ չեն գործում, այլ շաաո ասնգամ մեծ հարցերը վճռում են խելցով և ճարպիկութեամբւ Կաթողիկոսին գրաւեչու համայք սաոոր դաւադրութիւնը հագնում է կեղեաաորութեաոն դիմակ, պարաւկաէր իշխանները իդէալական քրիոաոնեասներ են ձևանում, խիսաո նախանձաւոր կրմեի մաւքրութեան համար# նրանք յայտոնում են Սահակին թէ իրանք զուրկ են Սևում հադորդութիձաից, քանի որ անրարոյական թա֊