այստեղ էլ, այս &զԱաւորական համայնքի մէքք նոյ՛ն գիրն ու դսլրու թիւնն էի՛ս գործում և եկեղեցու համար բանակ էին պատրասէոոլմա Ինքը, Մեսրոպը շարունակ շրշում էր այս ու այն կողմ, այցելում էր իր անապա աո ականներին, ապրում էր նրանց հեաու Բայց անապատի և ամայութեան մարդ նա երբէք չէր եղել։ կաԱոԱաւոր տեղեկութիւններ էր ստանում իր գպբոցհերի մասին ն շտապում
էր Տ«սսնել այնտեղ, ուր հարկաւոր էր լինում նրա ներկայութիւնըէ
Կաթողիկոսութիւնից հեոացած Սահա կը, ի հարկէ, աւելի շատ յարմարութիւններ ու ժամանակ ոաէր իր մտերիմ ընկերակցի հետ գործելու համարԵրկու գաղափարակիցներ, երկու խոշոր խելքեր, նրանք լծակիցներ էին մի մշաատե, սուրբ աշխատու թեան մէքէ ոչինչ բան չը կարողացաւ խախտել նրա՛նց ջերմ սրտակցութիւնը, քանի որ կենդանի էին երկուսր։ Եատ քիչ կո՚րելի է
էղանել այդպիսի իգէալական եզը այր ութիւն երկու մարդու մէջ։ Միշւո միասին, միշտ ա նոաՅւնեբով և գործով միացածւ
Եւ ահա 436 թւակ անի սեպտեմբերի 7ին, Բագրեանդի Բլուր գիլզում վախճասԱվեց ս. Սահակը, մենակ թողնելով հայոց ծե բ ունի ուսուցչին« հասկանալի է մենակ Տեա ցածի դբութիւնը. նա անդադար ողբում էր
