գ.
Մազաշդ>կա՝նութէձ,ը էբբև պարսէկէէբէ միակ
մաաաւաք հաբսաոլ.թիաւԱյդ նախ՜Աակւսե ձ1լբա
֊ԲապաչաոԼթիճ.ձբագայաի վերառրգութի,
էէրւԱէքսէէնաձոէ.թիլ, պաշաաքքոլկքներ—Բաբոյա
կա\ |լ աոաֆադիմակասէյ քւկղրոաՅւյէներէ—Բայց որքան էր կրօ՚հը բաբձբաւայնոլէք մաբգոհս»9ապ>Աք|
րսԼթխ՝հից շհգվելը։ Հի1 ասաուաձ՚նեբ, Ղօքբամ՚ւ, պաչաամո&քկեբէ — Ծաէքահեաննբի վերանորոգած ժազդԱդակահուհէիճըա — հոգնոբականնձբի լւձբա—
/րՕքյ ձէսէ էիոքսվահՄէձէեէի վւայբձրա
յայթա֊նակբ,
Միակ մտաա որ հարռսւու.իքիւնը, որսվ շրֆապաաաիսծ էր ն ասսւսհէռն հպարտ դա հը է որ նքա քքյժն էր ոև պաչապաւ/եը, մագդհդական կրօսն էրա Այնք ինչ այդ ժամանակ պաչառում էին պարսիկները, մի չաա պաակա։ Էւլի հնա էքիէն էր ներկայաայննա.մ
նախապատմական դարերի մթութեան մէջ է կորած այն ժամանակը, երբ արիակամն մեծ ն ընդունակ ցեղը իր հիքից հա
աւաոլածներ հանեց, ոբէքսք երկու, ճի։ դասւբոէ֊