Այս էջը սրբագրված չէ

•երկրպագուն է դառնում, Բայց ոչ ամրոգֆ բեութեան։ Տնտեսական շահը, օգուտի սկըզբունքը րան առաջնորդում են պասշտամոէնէի աոարկէմսեր որոնելու մէքէ նրա առաքին օգնակէմսը, նրա տնտե։ւութեան նեցուկը եղհ է և նա սրրացհում է այդ ոգւոակԱէր ահաատոանը. եղը ամենից առաջ է ստեղծվել, մարդը նրա փորոտիքից է դուրս եկել, եղի մէզը լոլաևոլմ է ամեն կեղտ ու մեղք, ուստի մարդը բյւացվում է նրահով մաքրվելու համար։ Շանը անտեսոլիքեան պահապանն է, հաւատարիմ, ոակաւապէտ, ագնի։. և նա դառնում է մարդու հիացմունքի առար կայ, մի ։ուրը արարած։ քյան ծննգարերութեան ժամանակ մարդը նոյնն է ասնոլմ, ինչ իր 1$$. ծննդարերութեամե ժամանակ, շան դիակի հետ նա այնպկս է վարվում, ինչպէս մար

դու գի ակի հետ։ Մ եոհող մարդու առաջ

կասնղնեցնում են շուն, որպէս ղի մեռնողի վերքին հայեացքը այդ սուրը կենդանու վրա հանգչի, Աքաղաղը կանչում է գիշերը, իմաք է տալիս որ լոյսը մօաեքել է, դա մի անդԱահատելի ծառայութիւն է, որի համար էլ

աքաղաղը սուրը կենդանիների մէջ է։

Կան, ի հարկէ, և վնասակար կենդանի

ներ. մկները, միքաաները փչացնում են մարդու ձեոքի աշխատանքը, օձերը, գիշատող դաղանները փւասոլմ են, և նրանք ա/ւ ու