թիւնը ամրողջովին ուն»(.,ւ աներաժեշ ւոա թի։հն ղդացվեց։
Այդ տեսակ նոր ազգերից մէկն էր 1ւ հայ ժողովուրդը, Իսկ քրիստոնէական այդ սւոսւքին դարերի լուսաւորութեան արդիակք
է մեր Եդհիկր։
•Եղծ Աղանգռց»֊ը, ինչպէս հասսւատեցէ՚ե նորագոյն հեաաղօաոա֊թիհհները, մի բոլորովին անկախ֊ինքնուրոյն աշխաժւութիւէ
չն գտել են նրա մէջ մի շարք երեսներ, ո՛րոնք կամ հեաևողութիւններ են կամ նոյն իսկ բաոացի թարգմաԱութիւհներ արեմսդեան հեղինակներից։ Բայց այս հահդամաԱքը շատ մեծ կարևոր ութի։ն չունի։ Եղնիկը չէր ստեղծել քրիստսնէական դիքոութիւևը, որ պէս ղի բոլորովին անկախ և ինքնուբոյն
հեղինակ լինէր։ Նա սովորել էր Արևմուսքոլմ և իր սովորածը հայացրել էր, իսկ այնպիսի լօւրչ դիտական հարցերի մէջ, որ նա է շօչափում, չէր կարելի աոանց աղբիւրների գործ տեսներ
Եղնիկը քրիստսնէութիւնը քատագովոզ և հեքժանոսութեան դէմ բանակոիւ մղող մի հեղինակ է, որի համար աշխարհիս վրա ան սխալ ու անվիճելի են միայն Աստուածա
շուեքե ու Ալեաարանը, Ինչ չէ համապատասխանում այդ գրքերին, համարվում է հերքելի, անվտլեր։ Փրիսսյսնեայ հեղինակ
I
