նրանով, որ Եզնիկի հերքուՕների մի մասը այժմ էյ կարելի է տալ ժողովրդի՜ս իբրև դեզ նախապաշարմոաքների դէմ։
տիկ նախապաշարված էր պարսիկ ամրոխը, 4
որովհետե. մոգութիւնը նախապաշարմսւնք֊
ների մէջ կաշկանդված մի ժողովրդի մէջ կարող էր տիրող ու հրամայող լիներ հայ ժ։։ղովուբդհ էլ ը աղմաթիւ նախապաշարմունքների էր ենթարկված հեթանոսութեան ժամանակից։ Եզնիկը իր աԵղծ»ով ոչ միայԱ
օտար կբօններ էր հերքում, այլ և տալիս էր իր ժողովրդին այնպիսի բացատրութիւններ, որէէնը պիտի ազասէէին նրան նախապաշարմու՛՛՛րն երի ծանրութի անից։
Ս>յսպէս, նա ծաղրում, ոչնչացնում է ճակաաադրի հասկացոդութի<Տ,ը, ապացոլցանում է որ մարդը աշխարհի վրա ունե֊
նոլմ է մի յայտնի վիճակ, բայց դա ծնվեչուէյ առաջ չէ սահմանվոլմ նրա համար։ ԷԼսաողագէաները ամեն աեզ հալատ են տարածեչ թէ մարդը այն բնութիւնն է ստա֊
նում, ինչ ներկայացնում է նրա ծնված բօպէին աստեղատան մէջ տիրող այս կամ այն. համասսէեզութիձւըւ Եվնիկը այդ էլ հերքում՛
է դեդեցիկ պատճառարանութիներով։ Նա ծաղրում է այ՛ն նախապաշարմունքները, որմեք կապված են յօրանքելու, փո֊չտալոլ հես։ և բացատրում է այդ երեոյթները այնպէս.