մոոյսնալ գաղափարը. Այդ արամագրութիւինքեագոհութեան այդ պաարաստականութիւնը նա կարողանում է հաղորգել ամ
ըղհ շարժման, ամբող այ՛ն կսւղմութեան , ր նրա պէս թոյլ ու հիւանգոա չէր մարմՎ> էԿ ՂՂված աշխարհից. Ահա ինքն է զարմանալի,—հոգու, այ՛ն անսահման մեծ կարոդութիւնը, որով դիսղական երէցը նուահեց հայ ժողովրդի մ։ մեծ մասրա
Այդքան զարմանալի ժամանակումբնական էր որ երքւոյթները, կեանքի լ/նթացքն էլ զարմանալի տեսարաններ ներկայաւյԵէէ՚Աէ հայ հոգևորականները, անշուշտ լալ. իմպնա1”Վ V նախարար՜ների վրա յոյս գնել չէ կարելի, նախադգոլշութեան ընդարձակ միից
՜ներ են ձեռք առնում, Եղիշէն շարունակ յիշա մ է եպիսկոսլոա/կերի ժողովը, որ կարդագրու մ է ամեն բան, Երկրի մէջ այլ ես քաղաքական իչխանութիւն չը կայ, կառավաբութիւնը իրապէս անցել է հոգնորականու թ՜եան ձեռքը. նա զօրքի հրամանատար էյ պաարասա ունի քահանահերի է վասնական֊
՜ների մի մեծ բազմութիւնք որ գործում էր ժողովրդի մէչ.
Մենք ենթադրում էՏհք որ Արէոաշաաոի
ժոդովը, իր պատասխանը ուղարկելուց յե
ոք էԸ. լուՎեՏ> ՝յլ հարկաւոր համարեց
սպասել դէպքերի պարզվելուն, գուց։ մի
