այլ տեղ լյնտրելոՎ բկակութեասն համարք Պարսկաստան գնացս։ծ նախարարները տասրել էէ՚Ս իրաաՕւց (ձսւ մի զօրաւլունգ, որի մէ
գտնՎոամ էի՛ն և քահաԱասներւ վերջիններս
մարգ ուղարկեցին Հայաստան՝ իմասց տալու.
նախաբույրների ուրացութիւնըւ գուժկաևը, տեղ հաա/սելով, ուղղակի գի մեց եպիսկոպոսների մողովին։ Օձիր պտտռելով, կուրծք ծեծելովյ նա պատմեց որ աքեծ բաղմուքէիմե է գալիս Պարսկասսյանից։ Միայկ մոգերի թիա֊ը
հասնում է 700/<՛ նրանց օգհակսւն մի պաբսիկ գռրագոճւգ էլ կայա Միհրներսէհի հրառհանգսերը այսպէս էին. հաստատել հայոց հողի Վրա մաղգեղականյ պաշտամուԱքըք մոգական դպրոցներ բաց անել, ուր պիտի սոՎորէին նոյհ իսկ նախարարների կսյն լյյյ բն ու որգիներըա (է» բԼՏՌ, քրիաւտոկէութեան հես
մահՎան էր դատապարտվում և Սահակ—Մեաքր ոաղեան գարի ամրողհ դէէրեոահսէու֊իէիանըք
Սաս բնակասն էր. մոգութիէձէը ամենից աաւ/
պիտի բլէր հայոց գրտկանութիաձը, որովհետև աոանց նրան չէր կարելի բհել քրիստմսէութիւնր.
Այս հարոլածը աւեշի սաստիկ պիտի յուզէր Սահակփ և Մեսրոպի աշակերտներին։ Նրանք իրա՛նց տեսնում ե՚ն խորխորատի ծայբի՝ս կասեփւած և իքնամոռացուիքեան ե՛ն հասաէնում իրանց եոանգի մէի Իսկոյն յուղում
