են Ժողովուրդը, ոսյըի են էչւսհւշհեւԱու էք նըրան։ Ծ լսեր է վիմսւգրողնեըի դրութիւնը.
•ղարսէկսերէI մենակ չեն գալիս, նրա՛նց հետ են և բագմաթիւ հայեր, որաւԱք հակառակ
կողմ պիտի կսւպմհն լժ/դհարմտն դաշտում և սլիտի թուլացնեն հայ կուովներին, քահի որ կապված են սրանց հետ բարեկամութեան, աալղեցութեան , իրաւունքի կապերով» ճդնա
ժամ է, և նա ւաէպոռք է արտասովոր
կարգեր է ծայրայեդ իւստութիններ։ Ընդունվում է այսպիսի սկգբոանք։ ճհարագատ եղրօր ձեռքը սլիտի բարձրանայ իր մերձաւորի վրա, եթէ սա անցել է Աստուծու պատուիրանից. հայրը չը սլիտի ինայէ որդուն, և որդին չը Ավիա ի քտչվէ հօրից։ Կինը կռւում
է իր ամունԱու դէմ և ծառան դիմադրում է իր տիրոքը։ Աստուածային Օրէնքը միայն թռդ թագալ ոը, ամենըի վրա, և նոյն օրէնքից յսքհցաւոլւները սսւաԱաև իր անց սլատի ժըա.
հաստատվում էր աստուածպետութին, կրօնական դիկտատուրա։ Շատ յաճաիյ չէ ադատահում որ ալադափարակպե կոիւը այսագիսի դրահներ հագսէէ ՛հա յուսահատական սլայքտրի հայրն էր, կռիլ եդուԱգներով, ա տա&ներով։ Ազգերը բարձրագոյն ոդեորութեան, ինքնամոոացութեան մէ1 են այս դըութէան հասնում, այսպէս զոհում վերացական գաղափարին ամեն ինչթէ սէրԻ