Այս էջը սրբագրված չէ

գժտելով այնպէս, ինչպէս ցոյց են չի գէպքերն ու գրաւյւր աղբիլրնձրը, Վասակը պարգապէս պարսկական կուսակ ցոլլթեան բԱորսշ ներկայացուցիչն էր, որ ահցեալում ոանէր իր նմահ շատերին» հա մի պարսկական պաշամսեայ էր; ճքռ/նէչութինից մեծացած պարսիկ շրջաններում» Այդ հ»ճգամասնքը ինքն ըստ ինքեասն բաւական էր, որ նա քրիստոնէութեան վերարեր մամր լինէր մի անտարբեր մարդ» Սիէնեաց

անմատչելի լեռնաստանում, ինչպէս էոե֊

սահք,. քրիստոնէութիւնը մեծ գժոլարու թիհւսեր»էվ էր արմատ բէճտում. Մեսրոպին հաբկաւոր էր տեղական իշխանների սփսկ֊

ցութիւնը՝ նոր կրօնի պաշտամունքը լեռնցիների մէջ պարտաւոըակ»»ձւ դարձնելու մարI Այդ իշխաններից մէկն էր և Վասակը, որ Մեսրոպի եռանդուն աշխատակիցը Տանդիսացաւ դպրոցներ բաց անելու գործի մէչ, այնպէս որ Կորիէնը խօսօւմ է նրա մասին մեծ գոփսսաԱքով, անուանելով նրան քաչ, ճխորհրգակսյԼ, հանճարեղ, յառաջիմաց»։ Սակայն այս հանգամանքը անպատճառ չէ ասում թէ Վասակը քրիստոնէութեան քերՏ կուսակիցներից էր, Մեսրոպի պէս մի մարդու ագդեցութեան նա հեշտ կարսդ էր ենթ֊

բոասէր, թէ՛ իոհեմ ». հեաանս, Պ\ իՎ

ՂէԻոՎ քք4ք ՎԴէտ ։ ՀԻեբից,