Այս էջը սրբագրված չէ

խոստուէքների, բարեհաճ տբսյմագրութեան

ուրիշ նշաններ էլ ց»յց տո,եց,

Վերադառնալով Հայաստան, Վասակը պիտի աւելի ևս հակվէր դէպի պարսկակա գձռթիանը, նա տեսնում է այդտեղ որ կգւ

ռավէռրնէ թինը անցել ք հոգևորականներին,

ինքը, Իբրև մար դպան, կատարելու պէս արհամարհված է. բանը հասնում է նոյն իսկ այն տեգին, այր նրասն էլ ձերբակալում են։ Այսպիսով նաիւ և աոա դրված էր նրա աա/նձ նական սլատուի հարցր, Յետոյ աւելացաւ և այն, որ Սիէնեաց հպարտ իշխանը, իբրև սաոն դատոդութեան տէր, իբրև չը յափըշտակվածներից մէկը, հասկացավ որ հոդևո բակսքԱութեառ բ/լԱած ընթացքին հետևելով։ էԻ՚է է.է Կ՚ԲԼւԻ •ոնել։ Հայկական ապստամ բութիւնը չէր կարող յաղթել պարսիկներին և պայմանւեր թելտդրել նրասհցւ նա յա» լաւ դիտէր թէ ում կողՏն էր ոյմը, և եթէ •սյգպէ համարձակ ասպարէդ էր նետվում, այդ այն մտքով էր, որ եթէ յաղթել չէ կարելի, նահատակվել միշտ կարելի Իսկ Վասակի գործնական խելքը չէր կարող հաչա

ՎԿ այԴ դազտփարի հետ։

Բացի այս բոլորից, կար և մի շատ կարևսր հահդամահք։ Ցաղկերտը բոլորովին չէր հավատացել նախարարների ուրացութեան, և նրաԱց խոստումը ապահովելու հա